peitear
Galician edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese peitear (13th century, Alfonso X), from Latin pectināre, present active infinitive of pectinō (“I comb”), from pecten (“comb”). Cognate with Portuguese pentear and Spanish peinar.
Pronunciation edit
Verb edit
peitear (first-person singular present peiteo, first-person singular preterite peiteei, past participle peiteado)
peitear (first-person singular present peiteio, first-person singular preterite peiteei, past participle peiteado, reintegrationist norm)
- to comb
Conjugation edit
Conjugation of peitear
Reintegrated conjugation of peitear (e may become ei when stressed) (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
Related terms edit
References edit
- “peitear” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “peitear” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “peitear” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
- “peitear” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “peitear” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.