Polish

edit

Etymology

edit

From po- +‎ żreć.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈpɔ.ʐrɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔʐrɛt͡ɕ
  • Syllabification: po‧żreć

Verb

edit

pożreć pf (imperfective pożerać)

  1. (transitive) to devour
  2. (reflexive with się, colloquial) to have an argument

Conjugation

edit
Conjugation of pożreć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pożreć
future tense 1st pożrę pożremy
2nd pożresz pożrecie
3rd pożre pożrą
impersonal pożre się
past tense 1st pożarłem,
-(e)m pożarł
pożarłam,
-(e)m pożarła
pożarłom,
-(e)m pożarło
pożarliśmy,
-(e)śmy pożarli
pożarłyśmy,
-(e)śmy pożarły
2nd pożarłeś,
-(e)ś pożarł
pożarłaś,
-(e)ś pożarła
pożarłoś,
-(e)ś pożarło
pożarliście,
-(e)ście pożarli
pożarłyście,
-(e)ście pożarły
3rd pożarł pożarła pożarło pożarli pożarły
impersonal pożarto
conditional 1st pożarłbym,
bym pożarł
pożarłabym,
bym pożarła
pożarłobym,
bym pożarło
pożarlibyśmy,
byśmy pożarli
pożarłybyśmy,
byśmy pożarły
2nd pożarłbyś,
byś pożarł
pożarłabyś,
byś pożarła
pożarłobyś,
byś pożarło
pożarlibyście,
byście pożarli
pożarłybyście,
byście pożarły
3rd pożarłby,
by pożarł
pożarłaby,
by pożarła
pożarłoby,
by pożarło
pożarliby,
by pożarli
pożarłyby,
by pożarły
impersonal pożarto by
imperative 1st niech pożrę pożryjmy
2nd pożryj pożryjcie
3rd niech pożre niech pożrą
passive adjectival participle pożarty pożarta pożarte pożarci pożarte
anterior adverbial participle pożarłszy
verbal noun pożarcie

Further reading

edit
  • pożreć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pożreć in Polish dictionaries at PWN