podziałać

Polish

Etymology

From po- +‎ działać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈd͡ʑa.wat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -awat͡ɕ
• Syllabification: po‧dzia‧łać

Verb

podziałać pf

1. (intransitive) to influence, to have an effect [+ na (accusative) = on someone/something]

   Synonym: oddziałać

Conjugation

Conjugation of podziałać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		podziałać
future tense	1st	podziałam			podziałamy
	2nd	podziałasz			podziałacie
	3rd	podziała			podziałają
	impersonal	podziała się
past tense	1st	podziałałem, -(e)m podziałał	podziałałam, -(e)m podziałała	podziałałom, -(e)m podziałało	podziałaliśmy, -(e)śmy podziałali	podziałałyśmy, -(e)śmy podziałały
	2nd	podziałałeś, -(e)ś podziałał	podziałałaś, -(e)ś podziałała	podziałałoś, -(e)ś podziałało	podziałaliście, -(e)ście podziałali	podziałałyście, -(e)ście podziałały
	3rd	podziałał	podziałała	podziałało	podziałali	podziałały
	impersonal	podziałano
conditional	1st	podziałałbym, bym podziałał	podziałałabym, bym podziałała	podziałałobym, bym podziałało	podziałalibyśmy, byśmy podziałali	podziałałybyśmy, byśmy podziałały
	2nd	podziałałbyś, byś podziałał	podziałałabyś, byś podziałała	podziałałobyś, byś podziałało	podziałalibyście, byście podziałali	podziałałybyście, byście podziałały
	3rd	podziałałby, by podziałał	podziałałaby, by podziałała	podziałałoby, by podziałało	podziałaliby, by podziałali	podziałałyby, by podziałały
	impersonal	podziałano by
imperative	1st	niech podziałam			podziałajmy
	2nd	podziałaj			podziałajcie
	3rd	niech podziała			niech podziałają
anterior adverbial participle		podziaławszy
verbal noun		podziałanie

Further reading

• podziałać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• podziałać in Polish dictionaries at PWN