poniechać

Polish

Etymology

From po- +‎ niechać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈɲɛ.xat͡ɕ/
• Rhymes: -ɛxat͡ɕ
• Syllabification: po‧nie‧chać

Verb

poniechać pf

1. (transitive) to cease, to stop, to abandon [+genitive]

   Synonym: zaniechać

Conjugation

Conjugation of poniechać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poniechać
future tense	1st	poniecham			poniechamy
	2nd	poniechasz			poniechacie
	3rd	poniecha			poniechają
	impersonal	poniecha się
past tense	1st	poniechałem, -(e)m poniechał	poniechałam, -(e)m poniechała	poniechałom, -(e)m poniechało	poniechaliśmy, -(e)śmy poniechali	poniechałyśmy, -(e)śmy poniechały
	2nd	poniechałeś, -(e)ś poniechał	poniechałaś, -(e)ś poniechała	poniechałoś, -(e)ś poniechało	poniechaliście, -(e)ście poniechali	poniechałyście, -(e)ście poniechały
	3rd	poniechał	poniechała	poniechało	poniechali	poniechały
	impersonal	poniechano
conditional	1st	poniechałbym, bym poniechał	poniechałabym, bym poniechała	poniechałobym, bym poniechało	poniechalibyśmy, byśmy poniechali	poniechałybyśmy, byśmy poniechały
	2nd	poniechałbyś, byś poniechał	poniechałabyś, byś poniechała	poniechałobyś, byś poniechało	poniechalibyście, byście poniechali	poniechałybyście, byście poniechały
	3rd	poniechałby, by poniechał	poniechałaby, by poniechała	poniechałoby, by poniechało	poniechaliby, by poniechali	poniechałyby, by poniechały
	impersonal	poniechano by
imperative	1st	niech poniecham			poniechajmy
	2nd	poniechaj			poniechajcie
	3rd	niech poniecha			niech poniechają
passive adjectival participle		poniechany	poniechana	poniechane	poniechani	poniechane
anterior adverbial participle		poniechawszy
verbal noun		poniechanie

Further reading

• poniechać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poniechać in Polish dictionaries at PWN