Polish

edit

Etymology

edit

From po- +‎ obcinać.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /pɔ.ɔpˈt͡ɕi.nat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -inat͡ɕ
  • Syllabification: po‧ob‧ci‧nać

Verb

edit

poobcinać pf

  1. (transitive) to cut many things, to trim many things

Conjugation

edit
Conjugation of poobcinać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poobcinać
future tense 1st poobcinam poobcinamy
2nd poobcinasz poobcinacie
3rd poobcina poobcinają
impersonal poobcina się
past tense 1st poobcinałem,
-(e)m poobcinał
poobcinałam,
-(e)m poobcinała
poobcinałom,
-(e)m poobcinało
poobcinaliśmy,
-(e)śmy poobcinali
poobcinałyśmy,
-(e)śmy poobcinały
2nd poobcinałeś,
-(e)ś poobcinał
poobcinałaś,
-(e)ś poobcinała
poobcinałoś,
-(e)ś poobcinało
poobcinaliście,
-(e)ście poobcinali
poobcinałyście,
-(e)ście poobcinały
3rd poobcinał poobcinała poobcinało poobcinali poobcinały
impersonal poobcinano
conditional 1st poobcinałbym,
bym poobcinał
poobcinałabym,
bym poobcinała
poobcinałobym,
bym poobcinało
poobcinalibyśmy,
byśmy poobcinali
poobcinałybyśmy,
byśmy poobcinały
2nd poobcinałbyś,
byś poobcinał
poobcinałabyś,
byś poobcinała
poobcinałobyś,
byś poobcinało
poobcinalibyście,
byście poobcinali
poobcinałybyście,
byście poobcinały
3rd poobcinałby,
by poobcinał
poobcinałaby,
by poobcinała
poobcinałoby,
by poobcinało
poobcinaliby,
by poobcinali
poobcinałyby,
by poobcinały
impersonal poobcinano by
imperative 1st niech poobcinam poobcinajmy
2nd poobcinaj poobcinajcie
3rd niech poobcina niech poobcinają
passive adjectival participle poobcinany poobcinana poobcinane poobcinani poobcinane
anterior adverbial participle poobcinawszy
verbal noun poobcinanie

Further reading

edit
  • poobcinać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poobcinać in Polish dictionaries at PWN