przeinaczyć

Polish

Etymology

From prze- +‎ inaczej +‎ -yć.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛ.iˈna.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: prze‧i‧na‧czyć

Verb

przeinaczyć pf (imperfective przeinaczać)

1. (transitive) to distort, to misrepresent, to twist

Conjugation

Conjugation of przeinaczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przeinaczyć
future tense	1st	przeinaczę			przeinaczymy
	2nd	przeinaczysz			przeinaczycie
	3rd	przeinaczy			przeinaczą
	impersonal	przeinaczy się
past tense	1st	przeinaczyłem, -(e)m przeinaczył	przeinaczyłam, -(e)m przeinaczyła	przeinaczyłom, -(e)m przeinaczyło	przeinaczyliśmy, -(e)śmy przeinaczyli	przeinaczyłyśmy, -(e)śmy przeinaczyły
	2nd	przeinaczyłeś, -(e)ś przeinaczył	przeinaczyłaś, -(e)ś przeinaczyła	przeinaczyłoś, -(e)ś przeinaczyło	przeinaczyliście, -(e)ście przeinaczyli	przeinaczyłyście, -(e)ście przeinaczyły
	3rd	przeinaczył	przeinaczyła	przeinaczyło	przeinaczyli	przeinaczyły
	impersonal	przeinaczono
conditional	1st	przeinaczyłbym, bym przeinaczył	przeinaczyłabym, bym przeinaczyła	przeinaczyłobym, bym przeinaczyło	przeinaczylibyśmy, byśmy przeinaczyli	przeinaczyłybyśmy, byśmy przeinaczyły
	2nd	przeinaczyłbyś, byś przeinaczył	przeinaczyłabyś, byś przeinaczyła	przeinaczyłobyś, byś przeinaczyło	przeinaczylibyście, byście przeinaczyli	przeinaczyłybyście, byście przeinaczyły
	3rd	przeinaczyłby, by przeinaczył	przeinaczyłaby, by przeinaczyła	przeinaczyłoby, by przeinaczyło	przeinaczyliby, by przeinaczyli	przeinaczyłyby, by przeinaczyły
	impersonal	przeinaczono by
imperative	1st	niech przeinaczę			przeinaczmy
	2nd	przeinacz			przeinaczcie
	3rd	niech przeinaczy			niech przeinaczą
passive adjectival participle		przeinaczony	przeinaczona	przeinaczone	przeinaczeni	przeinaczone
anterior adverbial participle		przeinaczywszy
verbal noun		przeinaczenie

Further reading

• przeinaczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przeinaczyć in Polish dictionaries at PWN