przetrwać

Polish

Etymology

From prze- +‎ trwać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɛ.trfat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛtrfat͡ɕ
• Syllabification: prze‧trwać

Verb

przetrwać pf

1. (transitive) to survive, endure, outlast, prevail
2. (transitive) to live on, outlive, stand

Conjugation

Conjugation of przetrwać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przetrwać
future tense	1st	przetrwam			przetrwamy
	2nd	przetrwasz			przetrwacie
	3rd	przetrwa			przetrwają
	impersonal	przetrwa się
past tense	1st	przetrwałem, -(e)m przetrwał	przetrwałam, -(e)m przetrwała	przetrwałom, -(e)m przetrwało	przetrwaliśmy, -(e)śmy przetrwali	przetrwałyśmy, -(e)śmy przetrwały
	2nd	przetrwałeś, -(e)ś przetrwał	przetrwałaś, -(e)ś przetrwała	przetrwałoś, -(e)ś przetrwało	przetrwaliście, -(e)ście przetrwali	przetrwałyście, -(e)ście przetrwały
	3rd	przetrwał	przetrwała	przetrwało	przetrwali	przetrwały
	impersonal	przetrwano
conditional	1st	przetrwałbym, bym przetrwał	przetrwałabym, bym przetrwała	przetrwałobym, bym przetrwało	przetrwalibyśmy, byśmy przetrwali	przetrwałybyśmy, byśmy przetrwały
	2nd	przetrwałbyś, byś przetrwał	przetrwałabyś, byś przetrwała	przetrwałobyś, byś przetrwało	przetrwalibyście, byście przetrwali	przetrwałybyście, byście przetrwały
	3rd	przetrwałby, by przetrwał	przetrwałaby, by przetrwała	przetrwałoby, by przetrwało	przetrwaliby, by przetrwali	przetrwałyby, by przetrwały
	impersonal	przetrwano by
imperative	1st	niech przetrwam			przetrwajmy
	2nd	przetrwaj			przetrwajcie
	3rd	niech przetrwa			niech przetrwają
anterior adverbial participle		przetrwawszy
verbal noun		przetrwanie

Derived terms

adjective

• przetrwalnikowy

 

nouns

• przetrwalnik
• przetrwanie

 

Further reading

• przetrwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przetrwać in Polish dictionaries at PWN