rétta

See also: retta

Icelandic edit

rétta (weak verb, third-person singular past indicative rétti, supine rétt)

rétta — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að rétta
supine (sagnbót)		rétt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		réttandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rétti	við réttum	present (nútíð)	ég rétti	við réttum
	þú réttir	þið réttið		þú réttir	þið réttið
	hann, hún, það réttir	þeir, þær, þau rétta		hann, hún, það rétti	þeir, þær, þau rétti

past (þátíð)	ég rétti	við réttum	past (þátíð)	ég rétti	við réttum
	þú réttir	þið réttuð		þú réttir	þið réttuð
	hann, hún, það rétti	þeir, þær, þau réttu		hann, hún, það rétti	þeir, þær, þau réttu

imperative (boðháttur)	rétt (þú)	réttið (þið)
	réttu	réttiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

réttast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að réttast
supine (sagnbót)		rést
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		réttandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég réttist	við réttumst	present (nútíð)	ég réttist	við réttumst
	þú réttist	þið réttist		þú réttist	þið réttist
	hann, hún, það réttist	þeir, þær, þau réttast		hann, hún, það réttist	þeir, þær, þau réttist

past (þátíð)	ég réttist	við réttumst	past (þátíð)	ég réttist	við réttumst
	þú réttist	þið réttust		þú réttist	þið réttust
	hann, hún, það réttist	þeir, þær, þau réttust		hann, hún, það réttist	þeir, þær, þau réttust

imperative (boðháttur)	rést (þú)	réttist (þið)
	réstu	réttisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

réttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	réttur	rétt	rétt	réttir	réttar	rétt
accusative (þolfall)	réttan	rétta	rétt	rétta	réttar	rétt
dative (þágufall)	réttum	réttri	réttu	réttum	réttum	réttum
genitive (eignarfall)	rétts	réttrar	rétts	réttra	réttra	réttra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rétti	rétta	rétta	réttu	réttu	réttu
accusative (þolfall)	rétta	réttu	rétta	réttu	réttu	réttu
dative (þágufall)	rétta	réttu	rétta	réttu	réttu	réttu
genitive (eignarfall)	rétta	réttu	rétta	réttu	réttu	réttu

rétta (weak verb, third-person singular past indicative réttaði, supine réttaði)

to hold a court of law
to hold a sorting of sheep or horses (where each farmer's animals are sorted from a mixed group)

rétta — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að rétta
supine (sagnbót)		réttað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		réttandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rétta	við réttum	present (nútíð)	ég rétti	við réttum
	þú réttar	þið réttið		þú réttir	þið réttið
	hann, hún, það réttar	þeir, þær, þau rétta		hann, hún, það rétti	þeir, þær, þau rétti

past (þátíð)	ég réttaði	við réttuðum	past (þátíð)	ég réttaði	við réttuðum
	þú réttaðir	þið réttuðuð		þú réttaðir	þið réttuðuð
	hann, hún, það réttaði	þeir, þær, þau réttuðu		hann, hún, það réttaði	þeir, þær, þau réttuðu

imperative (boðháttur)	rétta (þú)	réttið (þið)
	réttaðu	réttiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

réttaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	réttaður	réttuð	réttað	réttaðir	réttaðar	réttuð
accusative (þolfall)	réttaðan	réttaða	réttað	réttaða	réttaðar	réttuð
dative (þágufall)	réttuðum	réttaðri	réttuðu	réttuðum	réttuðum	réttuðum
genitive (eignarfall)	réttaðs	réttaðrar	réttaðs	réttaðra	réttaðra	réttaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	réttaði	réttaða	réttaða	réttuðu	réttuðu	réttuðu
accusative (þolfall)	réttaða	réttuðu	réttaða	réttuðu	réttuðu	réttuðu
dative (þágufall)	réttaða	réttuðu	réttaða	réttuðu	réttuðu	réttuðu
genitive (eignarfall)	réttaða	réttuðu	réttaða	réttuðu	réttuðu	réttuðu

From Proto-Germanic *rihtijaną (“to make right”).

rétta (singular past indicative rétti, plural past indicative -ttu, past participle -ttr)

Conjugation of rétta — active (weak class 1)

Conjugation of rétta — mediopassive (weak class 1)

“rétta”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press