reep
See also: Reep
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch rep, reep, from Old Dutch reip, rēp, from Proto-West Germanic *raip, from Proto-Germanic *raipaz (“rope, cord, band, ringlet”), from Proto-Indo-European *roypnós (“strap, band, rope”).
Cognates
Cognate with Low German Reep, German Reif (“ring, hoop”), West Frisian reap, English rope, and Icelandic reipi (“rope”).
Pronunciation edit
Noun edit
reep m (plural repen, diminutive reepje n)
- a strip, resulting from ripping, cutting etc.
- Hij scheurde een reep stof van de oude gordijnen.
- He tore a strip of fabric from the old curtains.
- Het papier was gescheurd in verschillende repen.
- The paper was torn into several strips.
- a rope
- De boot werd vastgemaakt aan de kade met een reep touw.
- The boat was tied to the dock with a rope.
- a hoop, ring
- De acrobaat sprong door de brandende reep van vuur.
- The acrobat jumped through the burning hoop of fire.
- an edible bar, esp. a candy bar
- Ze genoot van een heerlijke chocolade reep als tussendoortje.
- She enjoyed a delicious chocolate bar as a snack.
- Hij stopte wat energierepen in zijn rugzak voor de wandeling.
- He packed some energy bars in his backpack for the hike.