rozwieźć

Polish

Etymology

From roz- +‎ wieźć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔz.vjɛɕt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔzvjɛɕt͡ɕ
• Syllabification: roz‧wieźć
• Homophone: rozwieść

Verb

rozwieźć pf (imperfective rozwozić)

1. (transitive, automotive, transport) to deliver, to distribute to different places by driving

Conjugation

Conjugation of rozwieźć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozwieźć
future tense	1st	rozwiozę			rozwieziemy
	2nd	rozwieziesz			rozwieziecie
	3rd	rozwiezie			rozwiozą
	impersonal	rozwiezie się
past tense	1st	rozwiozłem, -(e)m rozwiózł	rozwiozłam, -(e)m rozwiozła	rozwiozłom, -(e)m rozwiozło	rozwieźliśmy, -(e)śmy rozwieźli	rozwiozłyśmy, -(e)śmy rozwiozły
	2nd	rozwiozłeś, -(e)ś rozwiózł	rozwiozłaś, -(e)ś rozwiozła	rozwiozłoś, -(e)ś rozwiozło	rozwieźliście, -(e)ście rozwieźli	rozwiozłyście, -(e)ście rozwiozły
	3rd	rozwiózł	rozwiozła	rozwiozło	rozwieźli	rozwiozły
	impersonal	rozwieziono
conditional	1st	rozwiózłbym, bym rozwiózł	rozwiozłabym, bym rozwiozła	rozwiozłobym, bym rozwiozło	rozwieźlibyśmy, byśmy rozwieźli	rozwiozłybyśmy, byśmy rozwiozły
	2nd	rozwiózłbyś, byś rozwiózł	rozwiozłabyś, byś rozwiozła	rozwiozłobyś, byś rozwiozło	rozwieźlibyście, byście rozwieźli	rozwiozłybyście, byście rozwiozły
	3rd	rozwiózłby, by rozwiózł	rozwiozłaby, by rozwiozła	rozwiozłoby, by rozwiozło	rozwieźliby, by rozwieźli	rozwiozłyby, by rozwiozły
	impersonal	rozwieziono by
imperative	1st	niech rozwiozę			rozwieźmy
	2nd	rozwieź			rozwieźcie
	3rd	niech rozwiezie			niech rozwiozą
passive adjectival participle		rozwieziony	rozwieziona	rozwiezione	rozwiezieni	rozwiezione
anterior adverbial participle		rozwiózłszy
verbal noun		rozwiezienie

Related terms

adjectives

• rozwozowy
• rozwoźny

 

nouns

• rozwoziciel
• rozwóz
• rozwózka

 

Further reading

• rozwieźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozwieźć in Polish dictionaries at PWN