skroić

Polish

Alternative forms

• skrajać

Etymology

From s- +‎ kroić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskrɔ.it͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔit͡ɕ
• Syllabification: skro‧ić

Verb

skroić pf (imperfective skrawać)

1. (transitive) to cut off, to slice off
2. (transitive) to cut (cloth), to tailor
3. (transitive, colloquial) to mug, to rob

Conjugation

Conjugation of skroić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skroić
future tense	1st	skroję			skroimy
	2nd	skroisz			skroicie
	3rd	skroi			skroją
	impersonal	skroi się
past tense	1st	skroiłem, -(e)m skroił	skroiłam, -(e)m skroiła	skroiłom, -(e)m skroiło	skroiliśmy, -(e)śmy skroili	skroiłyśmy, -(e)śmy skroiły
	2nd	skroiłeś, -(e)ś skroił	skroiłaś, -(e)ś skroiła	skroiłoś, -(e)ś skroiło	skroiliście, -(e)ście skroili	skroiłyście, -(e)ście skroiły
	3rd	skroił	skroiła	skroiło	skroili	skroiły
	impersonal	skrojono
conditional	1st	skroiłbym, bym skroił	skroiłabym, bym skroiła	skroiłobym, bym skroiło	skroilibyśmy, byśmy skroili	skroiłybyśmy, byśmy skroiły
	2nd	skroiłbyś, byś skroił	skroiłabyś, byś skroiła	skroiłobyś, byś skroiło	skroilibyście, byście skroili	skroiłybyście, byście skroiły
	3rd	skroiłby, by skroił	skroiłaby, by skroiła	skroiłoby, by skroiło	skroiliby, by skroili	skroiłyby, by skroiły
	impersonal	skrojono by
imperative	1st	niech skroję			skrójmy
	2nd	skrój			skrójcie
	3rd	niech skroi			niech skroją
passive adjectival participle		skrojony	skrojona	skrojone	skrojeni	skrojone
anterior adverbial participle		skroiwszy
verbal noun		skrojenie

Further reading

• skroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skroić in Polish dictionaries at PWN