sneu
Dutch edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From a dialectal variant of snode.
Adjective edit
sneu (comparative sneuer, superlative sneust)
- pitiful, pathetic, sad
- sneu geld
- wasted money
- disappointed
- een sneu gezicht trekken
- pull a long face
Inflection edit
Inflection of sneu | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | sneu | |||
inflected | sneue | |||
comparative | sneuer | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | sneu | sneuer | het sneust het sneuste | |
indefinite | m./f. sing. | sneue | sneuere | sneuste |
n. sing. | sneu | sneuer | sneuste | |
plural | sneue | sneuere | sneuste | |
definite | sneue | sneuere | sneuste | |
partitive | sneus | sneuers | — |
Adverb edit
sneu
- pitiful, pathetic, sad
- Sneu gelopen!
- That went badly!
- disappointed
- er sneu uitzien
Synonyms edit
- (pitiful) deerniswekkend, meelijwekkend, bedroevend, jammer, hard, teleurstellend
- (disappointed) teleurgesteld
Etymology 2 edit
Noun edit
sneu f (plural sneuen, diminutive sneuke n)
Papiamentu edit
Etymology edit
Noun edit
sneu