standvastig

Dutch

Etymology

From stand +‎ vast +‎ ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /stɑntvɑstiɡəx/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: stand‧vast‧ig

Adjective

standvastig (comparative standvastiger, superlative standvastigst)

1. strong, steadfast, steady

Inflection

Inflection of standvastig
uninflected	standvastig
inflected	standvastige
comparative	standvastiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		standvastig	standvastiger	het standvastigst het standvastigste
indefinite	m./f. sing.	standvastige	standvastigere	standvastigste
	n. sing.	standvastig	standvastiger	standvastigste
	plural	standvastige	standvastigere	standvastigste
definite		standvastige	standvastigere	standvastigste
partitive		standvastigs	standvastigers	—

Derived terms

• standvastigheid

Descendants

• Negerhollands: standfastig

Further reading

• “standvastig” in Woordenlijst Nederlandse Taal – Officiële Spelling, Nederlandse Taalunie. [the official spelling word list for the Dutch language]