trudny

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish trudzien, from Proto-Slavic *trudьnъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtrud.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -udnɨ
• Syllabification: trud‧ny

Adjective

trudny (comparative trudniejszy, superlative najtrudniejszy, adverb trudno)

1. difficult

   Synonyms: see Thesaurus:trudny

   Antonym: łatwy

Declension

Declension of trudny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	trudny		trudne	trudna	trudni	trudne
genitive	trudnego			trudnej	trudnych
dative	trudnemu				trudnym
accusative	trudnego	trudny	trudne	trudną	trudnych	trudne
instrumental	trudnym				trudnymi
locative				trudnej	trudnych

Derived terms

adjective

• arcytrudny

 

adverb

• arcytrudno

 

noun

• trudność

 

verbs

• utrudniać
• zatrudniać
• zatrudnić

 

Further reading

• trudny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• trudny in Polish dictionaries at PWN