uitverkopen

Dutch

Etymology

From uit (“out”) +‎ verkopen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈœy̯t.fər.ˌkoː.pə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: uit‧ver‧ko‧pen

Noun

uitverkopen

1. plural of uitverkoop

Verb

uitverkopen

1. to sell out

   Het concert was zo populair dat alle tickets binnen een paar uur waren uitverkocht.

   The concert was so popular that all the tickets were sold out within a few hours.

   De winkel uitverkoopt vaak snel tijdens de uitverkoopperiode.

   The store sells out quickly during the sale period.

   Wees er snel bij, want deze speciale aanbieding zal snel uitverkopen!

   Act quickly, as this special offer will sell out fast!

Inflection

Inflection of uitverkopen (weak with past in -cht, prefixed, separable)
infinitive	uitverkopen
past singular	verkocht uit
past participle	uitverkocht
infinitive	uitverkopen
gerund	uitverkopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	verkoop uit	verkocht uit	uitverkoop	uitverkocht
2nd person sing. (jij)	verkoopt uit	verkocht uit	uitverkoopt	uitverkocht
2nd person sing. (u)	verkoopt uit	verkocht uit	uitverkoopt	uitverkocht
2nd person sing. (gij)	verkoopt uit	verkocht uit	uitverkoopt	uitverkocht
3rd person singular	verkoopt uit	verkocht uit	uitverkoopt	uitverkocht
plural	verkopen uit	verkochten uit	uitverkopen	uitverkochten
subjunctive sing.1	verkope uit	verkochte uit	uitverkope	uitverkochte
subjunctive plur.1	verkopen uit	verkochten uit	uitverkopen	uitverkochten
imperative sing.	verkoop uit
imperative plur.1	verkoopt uit
participles	uitverkopend	uitverkocht
1) Archaic.

Derived terms

• uitverkoop

Anagrams

• verkopen uit