Etymology
edit
Inherited from Old Polish ukorzyć, from Proto-Slavic *ukoriti. By surface analysis, u- + korzyć.
Pronunciation
edit
- IPA(key): /uˈkɔ.ʐɨt͡ɕ/
- Rhymes: -ɔʐɨt͡ɕ
- Syllabification: u‧ko‧rzyć
ukorzyć pf (imperfective korzyć)
- (transitive, literary) to humble
- Synonym: uniżyć
- (reflexive with się, literary) to humble oneself
Conjugation
edit
Conjugation of ukorzyć pf
|
ukorzyć
|
ukorzę
|
ukorzymy
|
ukorzysz
|
ukorzycie
|
ukorzy
|
ukorzą
|
ukorzy się
|
ukorzyłem, -(e)m ukorzył
|
ukorzyłam, -(e)m ukorzyła
|
ukorzyłom, -(e)m ukorzyło
|
ukorzyliśmy, -(e)śmy ukorzyli
|
ukorzyłyśmy, -(e)śmy ukorzyły
|
ukorzyłeś, -(e)ś ukorzył
|
ukorzyłaś, -(e)ś ukorzyła
|
ukorzyłoś, -(e)ś ukorzyło
|
ukorzyliście, -(e)ście ukorzyli
|
ukorzyłyście, -(e)ście ukorzyły
|
ukorzył
|
ukorzyła
|
ukorzyło
|
ukorzyli
|
ukorzyły
|
ukorzono
|
ukorzyłbym, bym ukorzył
|
ukorzyłabym, bym ukorzyła
|
ukorzyłobym, bym ukorzyło
|
ukorzylibyśmy, byśmy ukorzyli
|
ukorzyłybyśmy, byśmy ukorzyły
|
ukorzyłbyś, byś ukorzył
|
ukorzyłabyś, byś ukorzyła
|
ukorzyłobyś, byś ukorzyło
|
ukorzylibyście, byście ukorzyli
|
ukorzyłybyście, byście ukorzyły
|
ukorzyłby, by ukorzył
|
ukorzyłaby, by ukorzyła
|
ukorzyłoby, by ukorzyło
|
ukorzyliby, by ukorzyli
|
ukorzyłyby, by ukorzyły
|
ukorzono by
|
niech ukorzę
|
ukorzmy
|
ukorz
|
ukorzcie
|
niech ukorzy
|
niech ukorzą
|
ukorzony
|
ukorzona
|
ukorzone
|
ukorzeni
|
ukorzone
|
ukorzywszy
|
ukorzenie
|
Related terms
edit
Further reading
edit
- ukorzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ukorzyć in Polish dictionaries at PWN