upuścić

Polish

Etymology

From u- +‎ puścić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈpuɕ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uɕt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: u‧puś‧cić

Verb

upuścić pf (imperfective upuszczać)

1. (transitive) to drop, to let go of (allow to fall)
2. (transitive) to draw (extract liquid from a container)
3. (transitive, proscribed) to reduce the price of

Conjugation

Conjugation of upuścić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		upuścić
future tense	1st	upuszczę			upuścimy
	2nd	upuścisz			upuścicie
	3rd	upuści			upuszczą
	impersonal	upuści się
past tense	1st	upuściłem	upuściłam		upuściliśmy	upuściłyśmy
	2nd	upuściłeś	upuściłaś		upuściliście	upuściłyście
	3rd	upuścił	upuściła	upuściło	upuścili	upuściły
	impersonal	upuszczono
conditional	1st	upuściłbym	upuściłabym		upuścilibyśmy	upuściłybyśmy
	2nd	upuściłbyś	upuściłabyś		upuścilibyście	upuściłybyście
	3rd	upuściłby	upuściłaby	upuściłoby	upuściliby	upuściłyby
	impersonal	upuszczono by
imperative	1st	niech upuszczę			upuśćmy
	2nd	upuść			upuśćcie
	3rd	niech upuści			niech upuszczą
passive adjectival participle		upuszczony	upuszczona	upuszczone	upuszczeni	upuszczone
anterior adverbial participle		upuściwszy
verbal noun		upuszczenie

Further reading

• upuścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• upuścić in Polish dictionaries at PWN