ustąpić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ustąpić, from Proto-Slavic *ustǫpiti. By surface analysis, u- +‎ stąpić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈstɔm.pit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔmpit͡ɕ
• Syllabification: u‧stą‧pić

Verb

ustąpić pf (imperfective ustępować)

1. (intransitive) to give way, to yield
2. (transitive) to yield, to cede
3. (intransitive) to concede, to acquiesce, to cave in
4. (intransitive) to recede, to abate, to subside

Conjugation

Conjugation of ustąpić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ustąpić
future tense	1st	ustąpię			ustąpimy
	2nd	ustąpisz			ustąpicie
	3rd	ustąpi			ustąpią
	impersonal	ustąpi się
past tense	1st	ustąpiłem, -(e)m ustąpił	ustąpiłam, -(e)m ustąpiła	ustąpiłom, -(e)m ustąpiło	ustąpiliśmy, -(e)śmy ustąpili	ustąpiłyśmy, -(e)śmy ustąpiły
	2nd	ustąpiłeś, -(e)ś ustąpił	ustąpiłaś, -(e)ś ustąpiła	ustąpiłoś, -(e)ś ustąpiło	ustąpiliście, -(e)ście ustąpili	ustąpiłyście, -(e)ście ustąpiły
	3rd	ustąpił	ustąpiła	ustąpiło	ustąpili	ustąpiły
	impersonal	ustąpiono
conditional	1st	ustąpiłbym, bym ustąpił	ustąpiłabym, bym ustąpiła	ustąpiłobym, bym ustąpiło	ustąpilibyśmy, byśmy ustąpili	ustąpiłybyśmy, byśmy ustąpiły
	2nd	ustąpiłbyś, byś ustąpił	ustąpiłabyś, byś ustąpiła	ustąpiłobyś, byś ustąpiło	ustąpilibyście, byście ustąpili	ustąpiłybyście, byście ustąpiły
	3rd	ustąpiłby, by ustąpił	ustąpiłaby, by ustąpiła	ustąpiłoby, by ustąpiło	ustąpiliby, by ustąpili	ustąpiłyby, by ustąpiły
	impersonal	ustąpiono by
imperative	1st	niech ustąpię			ustąpmy
	2nd	ustąp			ustąpcie
	3rd	niech ustąpi			niech ustąpią
passive adjectival participle		ustąpiony	ustąpiona	ustąpione	ustąpieni	ustąpione
anterior adverbial participle		ustąpiwszy
verbal noun		ustąpienie

Derived terms

verbs

• ustąpić miejsca pf, ustępować miejsca impf

 

adjective

• ustępliwy

 

Further reading

• ustąpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ustąpić in Polish dictionaries at PWN