ustanowić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ustanowić, from Proto-Slavic *ustanoviti. By surface analysis, u- +‎ stanowić.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.staˈnɔ.vit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvit͡ɕ
• Syllabification: u‧sta‧no‧wić

Verb

ustanowić pf (imperfective ustanawiać)

1. (transitive) to establish, to constitute, to implement
2. (transitive) to appoint, to name
3. (transitive) to set (e.g. a record)

Conjugation

Conjugation of ustanowić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ustanowić
future tense	1st	ustanowię			ustanowimy
	2nd	ustanowisz			ustanowicie
	3rd	ustanowi			ustanowią
	impersonal	ustanowi się
past tense	1st	ustanowiłem	ustanowiłam		ustanowiliśmy	ustanowiłyśmy
	2nd	ustanowiłeś	ustanowiłaś		ustanowiliście	ustanowiłyście
	3rd	ustanowił	ustanowiła	ustanowiło	ustanowili	ustanowiły
	impersonal	ustanowiono
conditional	1st	ustanowiłbym	ustanowiłabym		ustanowilibyśmy	ustanowiłybyśmy
	2nd	ustanowiłbyś	ustanowiłabyś		ustanowilibyście	ustanowiłybyście
	3rd	ustanowiłby	ustanowiłaby	ustanowiłoby	ustanowiliby	ustanowiłyby
	impersonal	ustanowiono by
imperative	1st	niech ustanowię			ustanówmy
	2nd	ustanów			ustanówcie
	3rd	niech ustanowi			niech ustanowią
passive adjectival participle		ustanowiony	ustanowiona	ustanowione	ustanowieni	ustanowione
anterior adverbial participle		ustanowiwszy
verbal noun		ustanowienie

Further reading

• ustanowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ustanowić in Polish dictionaries at PWN