verdedigen

Dutch

Alternative forms

• verdadigen (obsolete)
• verdeden (obsolete)
• verdedingen (obsolete)

Etymology

From Middle Dutch verdegedingen. Cognate with German verteidigen. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌvɛrˈdeː.də.ɣə(n)/, /ˌvərˈdeː.də.ɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧de‧di‧gen
• Rhymes: -eːdəɣən

Verb

verdedigen

1. (transitive) to defend

Inflection

Conjugation of verdedigen (weak, prefixed)
infinitive	verdedigen
past singular	verdedigde
past participle	verdedigd
infinitive	verdedigen
gerund	verdedigen n
	present tense	past tense
1st person singular	verdedig	verdedigde
2nd person sing. (jij)	verdedigt, verdedig2	verdedigde
2nd person sing. (u)	verdedigt	verdedigde
2nd person sing. (gij)	verdedigt	verdedigde
3rd person singular	verdedigt	verdedigde
plural	verdedigen	verdedigden
subjunctive sing.1	verdedige	verdedigde
subjunctive plur.1	verdedigen	verdedigden
imperative sing.	verdedig
imperative plur.1	verdedigt
participles	verdedigend	verdedigd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• verdedigbaar
• verdediger
• verdedigster
• verdediging

Descendants

• Afrikaans: verdedig