verdoven

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /vɛrˈdoː.və(n)/, /vərˈdoː.və(n)/
• Hyphenation: ver‧do‧ven
• Rhymes: -oːvən

Etymology 1

From doof +‎ ver- -en.

Verb

verdoven

1. To deafen.

Inflection

Conjugation of verdoven (weak, prefixed)
infinitive	verdoven
past singular	verdoofde
past participle	verdoofd
infinitive	verdoven
gerund	verdoven n
	present tense	past tense
1st person singular	verdoof	verdoofde
2nd person sing. (jij)	verdooft	verdoofde
2nd person sing. (u)	verdooft	verdoofde
2nd person sing. (gij)	verdooft	verdoofde
3rd person singular	verdooft	verdoofde
plural	verdoven	verdoofden
subjunctive sing.1	verdove	verdoofde
subjunctive plur.1	verdoven	verdoofden
imperative sing.	verdoof
imperative plur.1	verdooft
participles	verdovend	verdoofd
1) Archaic.

Derived terms

• oorverdovend

Descendants

• Afrikaans: verdof

Etymology 2

From ver- +‎ doven.

Verb

verdoven

1. To anesthetize, administer a tranquilizer.
2. To stupefy, stun.

Inflection

Conjugation of verdoven (weak, prefixed)
infinitive	verdoven
past singular	verdoofde
past participle	verdoofd
infinitive	verdoven
gerund	verdoven n
	present tense	past tense
1st person singular	verdoof	verdoofde
2nd person sing. (jij)	verdooft	verdoofde
2nd person sing. (u)	verdooft	verdoofde
2nd person sing. (gij)	verdooft	verdoofde
3rd person singular	verdooft	verdoofde
plural	verdoven	verdoofden
subjunctive sing.1	verdove	verdoofde
subjunctive plur.1	verdoven	verdoofden
imperative sing.	verdoof
imperative plur.1	verdooft
participles	verdovend	verdoofd
1) Archaic.

Derived terms

• verdovend middel
• verdoving

Descendants

• Afrikaans: verdof