verkoelen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch vercoelen. Equivalent to ver- +‎ koelen (“to cool”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌvərˈku.lə(n)/, /ˌvɛrˈku.lə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧koe‧len
• Rhymes: -ulən

Verb

verkoelen

1. (intransitive) to cool down
2. (transitive) to cool down

Inflection

Conjugation of verkoelen (weak, prefixed)
infinitive	verkoelen
past singular	verkoelde
past participle	verkoeld
infinitive	verkoelen
gerund	verkoelen n
	present tense	past tense
1st person singular	verkoel	verkoelde
2nd person sing. (jij)	verkoelt, verkoel2	verkoelde
2nd person sing. (u)	verkoelt	verkoelde
2nd person sing. (gij)	verkoelt	verkoelde
3rd person singular	verkoelt	verkoelde
plural	verkoelen	verkoelden
subjunctive sing.1	verkoele	verkoelde
subjunctive plur.1	verkoelen	verkoelden
imperative sing.	verkoel
imperative plur.1	verkoelt
participles	verkoelend	verkoeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Related terms

• verkoeling

Descendants

• Negerhollands: verkoel