verven

Dutch

Etymology

From Middle Dutch varwen, verwen. Equivalent to verf +‎ -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɛr.və(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧ven
• Rhymes: -ɛrvən

Verb

verven

1. (transitive, intransitive) to paint

Inflection

Conjugation of verven (weak)
infinitive	verven
past singular	verfde
past participle	geverfd
infinitive	verven
gerund	verven n
	present tense	past tense
1st person singular	verf	verfde
2nd person sing. (jij)	verft, verf2	verfde
2nd person sing. (u)	verft	verfde
2nd person sing. (gij)	verft	verfde
3rd person singular	verft	verfde
plural	verven	verfden
subjunctive sing.1	verve	verfde
subjunctive plur.1	verven	verfden
imperative sing.	verf
imperative plur.1	verft
participles	vervend	geverfd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• doodverven
• oververven

Descendants

• Afrikaans: verf
• Negerhollands: verw
• → Sranan Tongo: ferfi
  • → Saramaccan: feífi

Middle English

Noun

verven

1. Alternative form of verveyne