See also: Viera

Finnish

edit

Etymology

edit

Probably from Sami.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈʋie̯rɑ/, [ˈʋie̞̯rɑ̝]
  • Rhymes: -ierɑ
  • Syllabification(key): vie‧ra

Noun

edit

viera (rare)

  1. (regional) A roll of kenkäheinä.

Declension

edit
Inflection of viera (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative viera vierat
genitive vieran vierojen
partitive vieraa vieroja
illative vieraan vieroihin
singular plural
nominative viera vierat
accusative nom. viera vierat
gen. vieran
genitive vieran vierojen
vierain rare
partitive vieraa vieroja
inessive vierassa vieroissa
elative vierasta vieroista
illative vieraan vieroihin
adessive vieralla vieroilla
ablative vieralta vieroilta
allative vieralle vieroille
essive vierana vieroina
translative vieraksi vieroiksi
abessive vieratta vieroitta
instructive vieroin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of viera (Kotus type 9/kala, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative vierani vierani
accusative nom. vierani vierani
gen. vierani
genitive vierani vierojeni
vieraini rare
partitive vieraani vierojani
inessive vierassani vieroissani
elative vierastani vieroistani
illative vieraani vieroihini
adessive vierallani vieroillani
ablative vieraltani vieroiltani
allative vieralleni vieroilleni
essive vieranani vieroinani
translative vierakseni vieroikseni
abessive vierattani vieroittani
instructive
comitative vieroineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative vierasi vierasi
accusative nom. vierasi vierasi
gen. vierasi
genitive vierasi vierojesi
vieraisi rare
partitive vieraasi vierojasi
inessive vierassasi vieroissasi
elative vierastasi vieroistasi
illative vieraasi vieroihisi
adessive vierallasi vieroillasi
ablative vieraltasi vieroiltasi
allative vierallesi vieroillesi
essive vieranasi vieroinasi
translative vieraksesi vieroiksesi
abessive vierattasi vieroittasi
instructive
comitative vieroinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative vieramme vieramme
accusative nom. vieramme vieramme
gen. vieramme
genitive vieramme vierojemme
vieraimme rare
partitive vieraamme vierojamme
inessive vierassamme vieroissamme
elative vierastamme vieroistamme
illative vieraamme vieroihimme
adessive vierallamme vieroillamme
ablative vieraltamme vieroiltamme
allative vierallemme vieroillemme
essive vieranamme vieroinamme
translative vieraksemme vieroiksemme
abessive vierattamme vieroittamme
instructive
comitative vieroinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative vieranne vieranne
accusative nom. vieranne vieranne
gen. vieranne
genitive vieranne vierojenne
vierainne rare
partitive vieraanne vierojanne
inessive vierassanne vieroissanne
elative vierastanne vieroistanne
illative vieraanne vieroihinne
adessive vierallanne vieroillanne
ablative vieraltanne vieroiltanne
allative vierallenne vieroillenne
essive vierananne vieroinanne
translative vieraksenne vieroiksenne
abessive vierattanne vieroittanne
instructive
comitative vieroinenne
third-person possessor
singular plural
nominative vieransa vieransa
accusative nom. vieransa vieransa
gen. vieransa
genitive vieransa vierojensa
vierainsa rare
partitive vieraansa vierojaan
vierojansa
inessive vierassaan
vierassansa
vieroissaan
vieroissansa
elative vierastaan
vierastansa
vieroistaan
vieroistansa
illative vieraansa vieroihinsa
adessive vierallaan
vierallansa
vieroillaan
vieroillansa
ablative vieraltaan
vieraltansa
vieroiltaan
vieroiltansa
allative vieralleen
vierallensa
vieroilleen
vieroillensa
essive vieranaan
vieranansa
vieroinaan
vieroinansa
translative vierakseen
vieraksensa
vieroikseen
vieroiksensa
abessive vierattaan
vierattansa
vieroittaan
vieroittansa
instructive
comitative vieroineen
vieroinensa

Galician

edit

Verb

edit

viera

  1. (reintegrationist norm) first/third-person singular pluperfect indicative of vir

Ladin

edit

Etymology

edit

From Early Medieval Latin werra, borrowed from Frankish *werru (confusion; quarrel).

Noun

edit

viera f (plural vieres)

  1. (Gherdëina) war
    la segonda viera mundielathe second World War
    n tëmp de vierain war times

Alternative forms

edit
  • vera (Badiot, Fascian)

Old Czech

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *věra.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (13th CE) /ˈʋi̯ɛːra/
  • IPA(key): (15th CE) /ˈviːra/

Noun

edit

viera f

  1. faith, belief
    s věrúfaithfully
    jieti vieruto start believing
    dojieti sobě vieryto dare
    nejemný vieryunbelieving
  2. loyalty

Declension

edit
edit

Descendants

edit
  • Czech: víra

Further reading

edit

Portuguese

edit

Pronunciation

edit
 
  • (Brazil) IPA(key): /viˈɛ.ɾɐ/ [vɪˈɛ.ɾɐ], (faster pronunciation) /ˈvjɛ.ɾɐ/
    • (Southern Brazil) IPA(key): /viˈɛ.ɾa/ [vɪˈɛ.ɾa], (faster pronunciation) /ˈvjɛ.ɾa/
 

  • Hyphenation: vi‧e‧ra

Verb

edit

viera

  1. first/third-person singular pluperfect indicative of vir

Slovak

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *věra, from Proto-Indo-European *weh₁ros (true).

Pronunciation

edit

Noun

edit

viera f (genitive singular viery, nominative plural viery, genitive plural vier, declension pattern of žena)

  1. faith, belief

Declension

edit
edit

Spanish

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈbjeɾa/ [ˈbje.ɾa]
  • Rhymes: -eɾa
  • Syllabification: vie‧ra

Verb

edit

viera

  1. first/third-person singular imperfect subjunctive of ver