vooruitblikken

Dutch

Etymology

From vooruit (“ahead”) +‎ blikken (“to look, to glance”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

vooruitblikken

1. to look ahead, preview, focus on possible future events

Inflection

Conjugation of vooruitblikken (weak, separable)
infinitive	vooruitblikken
past singular	blikte vooruit
past participle	vooruitgeblikt
infinitive	vooruitblikken
gerund	vooruitblikken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	blik vooruit	blikte vooruit	vooruitblik	vooruitblikte
2nd person sing. (jij)	blikt vooruit, blik vooruit2	blikte vooruit	vooruitblikt	vooruitblikte
2nd person sing. (u)	blikt vooruit	blikte vooruit	vooruitblikt	vooruitblikte
2nd person sing. (gij)	blikt vooruit	blikte vooruit	vooruitblikt	vooruitblikte
3rd person singular	blikt vooruit	blikte vooruit	vooruitblikt	vooruitblikte
plural	blikken vooruit	blikten vooruit	vooruitblikken	vooruitblikten
subjunctive sing.1	blikke vooruit	blikte vooruit	vooruitblikke	vooruitblikte
subjunctive plur.1	blikken vooruit	blikten vooruit	vooruitblikken	vooruitblikten
imperative sing.	blik vooruit
imperative plur.1	blikt vooruit
participles	vooruitblikkend	vooruitgeblikt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Related terms

• vooruitblik

Noun

vooruitblikken

1. plural of vooruitblik

Anagrams

• blikken vooruit