wegstemmen

Dutch

Etymology

Compound of weg +‎ stemmen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋɛxˌstɛ.mə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: weg‧stem‧men

Verb

wegstemmen

1. (transitive) to vote out, to reject, to vote away

   Het bestuur is tijdens de ledenvergadering weggestemd.

   The board has been voted out by the members in an assembly.

Inflection

Conjugation of wegstemmen (weak, separable)
infinitive	wegstemmen
past singular	stemde weg
past participle	weggestemd
infinitive	wegstemmen
gerund	wegstemmen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	stem weg	stemde weg	wegstem	wegstemde
2nd person sing. (jij)	stemt weg, stem weg2	stemde weg	wegstemt	wegstemde
2nd person sing. (u)	stemt weg	stemde weg	wegstemt	wegstemde
2nd person sing. (gij)	stemt weg	stemde weg	wegstemt	wegstemde
3rd person singular	stemt weg	stemde weg	wegstemt	wegstemde
plural	stemmen weg	stemden weg	wegstemmen	wegstemden
subjunctive sing.1	stemme weg	stemde weg	wegstemme	wegstemde
subjunctive plur.1	stemmen weg	stemden weg	wegstemmen	wegstemden
imperative sing.	stem weg
imperative plur.1	stemt weg
participles	wegstemmend	weggestemd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• wegstemming