wieńczyć

Polish

Etymology

From wieniec +‎ -yć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvjɛɲ.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲt͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: wień‧czyć

Verb

wieńczyć impf (perfective uwieńczyć or zwieńczyć)

1. (transitive) to crown, to wreath (to place a wreath on one's head)
2. (transitive) to crown (to form the topmost or finishing part of)

   Synonym: koronować

3. (transitive) to be situated on one's head
4. (transitive) to crown, to end (a work, action, or series of events) well
   • 1897, Szymon Askenazy, “Polityka Encyklopedystów”, in Studya historyczno-krytyczne‎^[1], 2nd edition, Gebethner i Wolff, archived from the original on 2022-10-11, page 66:

     ...istotnie, [Rousseau] ustępem o religii zamyka i wieńczy swe dzieło.

     ...significantly, [Rousseau] closes and crowns his text with a passage about religion.

   • 2017 December 18, Jacek Marczyński, “Janusz Wawrowski: Romantyczny nastrój i cygański temperament”, in Rzeczpospolita‎^[2], archived from the original on 2022-10-11:

     Romantyczny nastrój dominuje w środkowej romancy, więc finałowa wirtuozeria cygańska ma efektownie wieńczyć całość.

     A romantic style dominates in the central lyrical section [of the music], so the Gypsy-style virtuosity at the end is supposed to impressively end the whole piece.

Conjugation

Conjugation of wieńczyć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wieńczyć
present tense	1st	wieńczę			wieńczymy
	2nd	wieńczysz			wieńczycie
	3rd	wieńczy			wieńczą
	impersonal	wieńczy się
past tense	1st	wieńczyłem, -(e)m wieńczył	wieńczyłam, -(e)m wieńczyła	wieńczyłom, -(e)m wieńczyło	wieńczyliśmy, -(e)śmy wieńczyli	wieńczyłyśmy, -(e)śmy wieńczyły
	2nd	wieńczyłeś, -(e)ś wieńczył	wieńczyłaś, -(e)ś wieńczyła	wieńczyłoś, -(e)ś wieńczyło	wieńczyliście, -(e)ście wieńczyli	wieńczyłyście, -(e)ście wieńczyły
	3rd	wieńczył	wieńczyła	wieńczyło	wieńczyli	wieńczyły
	impersonal	wieńczono
future tense	1st	będę wieńczył, będę wieńczyć	będę wieńczyła, będę wieńczyć	będę wieńczyło, będę wieńczyć	będziemy wieńczyli, będziemy wieńczyć	będziemy wieńczyły, będziemy wieńczyć
	2nd	będziesz wieńczył, będziesz wieńczyć	będziesz wieńczyła, będziesz wieńczyć	będziesz wieńczyło, będziesz wieńczyć	będziecie wieńczyli, będziecie wieńczyć	będziecie wieńczyły, będziecie wieńczyć
	3rd	będzie wieńczył, będzie wieńczyć	będzie wieńczyła, będzie wieńczyć	będzie wieńczyło, będzie wieńczyć	będą wieńczyli, będą wieńczyć	będą wieńczyły, będą wieńczyć
	impersonal	będzie wieńczyć się
conditional	1st	wieńczyłbym, bym wieńczył	wieńczyłabym, bym wieńczyła	wieńczyłobym, bym wieńczyło	wieńczylibyśmy, byśmy wieńczyli	wieńczyłybyśmy, byśmy wieńczyły
	2nd	wieńczyłbyś, byś wieńczył	wieńczyłabyś, byś wieńczyła	wieńczyłobyś, byś wieńczyło	wieńczylibyście, byście wieńczyli	wieńczyłybyście, byście wieńczyły
	3rd	wieńczyłby, by wieńczył	wieńczyłaby, by wieńczyła	wieńczyłoby, by wieńczyło	wieńczyliby, by wieńczyli	wieńczyłyby, by wieńczyły
	impersonal	wieńczono by
imperative	1st	niech wieńczę			wieńczmy
	2nd	wieńcz			wieńczcie
	3rd	niech wieńczy			niech wieńczą
active adjectival participle		wieńczący	wieńcząca	wieńczące	wieńczący	wieńczące
passive adjectival participle		wieńczony	wieńczona	wieńczone	wieńczeni	wieńczone
contemporary adverbial participle		wieńcząc
verbal noun		wieńczenie

Derived terms

verbs

• uwieńczać
• uwieńczyć
• zwieńczać
• zwieńczyć

 

Related terms

nouns

• wianek
• wianuszek
• wieniec

 

Further reading

• wieńczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wieńczyć in Polish dictionaries at PWN