Polish

edit

Etymology

edit

From wy- +‎ mądrzyć.

Pronunciation

edit

Verb

edit

wymądrzyć pf (imperfective wymądrzać)

  1. (transitive, colloquial) to come up with something overly complicated
  2. (reflexive with się, colloquial, derogatory) to pontificate, to show off alleged wisdom in a patronizing way

Conjugation

edit
Conjugation of wymądrzyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wymądrzyć
future tense 1st wymądrzę wymądrzymy
2nd wymądrzysz wymądrzycie
3rd wymądrzy wymądrzą
impersonal wymądrzy się
past tense 1st wymądrzyłem,
-(e)m wymądrzył
wymądrzyłam,
-(e)m wymądrzyła
wymądrzyłom,
-(e)m wymądrzyło
wymądrzyliśmy,
-(e)śmy wymądrzyli
wymądrzyłyśmy,
-(e)śmy wymądrzyły
2nd wymądrzyłeś,
-(e)ś wymądrzył
wymądrzyłaś,
-(e)ś wymądrzyła
wymądrzyłoś,
-(e)ś wymądrzyło
wymądrzyliście,
-(e)ście wymądrzyli
wymądrzyłyście,
-(e)ście wymądrzyły
3rd wymądrzył wymądrzyła wymądrzyło wymądrzyli wymądrzyły
impersonal wymądrzono
conditional 1st wymądrzyłbym,
bym wymądrzył
wymądrzyłabym,
bym wymądrzyła
wymądrzyłobym,
bym wymądrzyło
wymądrzylibyśmy,
byśmy wymądrzyli
wymądrzyłybyśmy,
byśmy wymądrzyły
2nd wymądrzyłbyś,
byś wymądrzył
wymądrzyłabyś,
byś wymądrzyła
wymądrzyłobyś,
byś wymądrzyło
wymądrzylibyście,
byście wymądrzyli
wymądrzyłybyście,
byście wymądrzyły
3rd wymądrzyłby,
by wymądrzył
wymądrzyłaby,
by wymądrzyła
wymądrzyłoby,
by wymądrzyło
wymądrzyliby,
by wymądrzyli
wymądrzyłyby,
by wymądrzyły
impersonal wymądrzono by
imperative 1st niech wymądrzę wymądrzmy
2nd wymądrz wymądrzcie
3rd niech wymądrzy niech wymądrzą
passive adjectival participle wymądrzony wymądrzona wymądrzone wymądrzeni wymądrzone
anterior adverbial participle wymądrzywszy
verbal noun wymądrzenie

Further reading

edit
  • wymądrzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wymądrzyć in Polish dictionaries at PWN