zapiec

See also: Zapiec

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zapiec, from Proto-Slavic *zapeťi. By surface analysis, za- +‎ piec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈza.pjɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -apjɛt͡s
• Syllabification: za‧piec

Verb

zapiec pf (imperfective zapiekać)

1. (transitive, cooking) to brown by baking

Conjugation

Conjugation of zapiec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zapiec
future tense	1st	zapiekę			zapieczemy
	2nd	zapieczesz			zapieczecie
	3rd	zapiecze			zapieką
	impersonal	zapiecze się
past tense	1st	zapiekłem, -(e)m zapiekł	zapiekłam, -(e)m zapiekła	zapiekłom, -(e)m zapiekło	zapiekliśmy, -(e)śmy zapiekli	zapiekłyśmy, -(e)śmy zapiekły
	2nd	zapiekłeś, -(e)ś zapiekł	zapiekłaś, -(e)ś zapiekła	zapiekłoś, -(e)ś zapiekło	zapiekliście, -(e)ście zapiekli	zapiekłyście, -(e)ście zapiekły
	3rd	zapiekł	zapiekła	zapiekło	zapiekli	zapiekły
	impersonal	zapieczono
conditional	1st	zapiekłbym, bym zapiekł	zapiekłabym, bym zapiekła	zapiekłobym, bym zapiekło	zapieklibyśmy, byśmy zapiekli	zapiekłybyśmy, byśmy zapiekły
	2nd	zapiekłbyś, byś zapiekł	zapiekłabyś, byś zapiekła	zapiekłobyś, byś zapiekło	zapieklibyście, byście zapiekli	zapiekłybyście, byście zapiekły
	3rd	zapiekłby, by zapiekł	zapiekłaby, by zapiekła	zapiekłoby, by zapiekło	zapiekliby, by zapiekli	zapiekłyby, by zapiekły
	impersonal	zapieczono by
imperative	1st	niech zapiekę			zapieczmy
	2nd	zapiecz			zapieczcie
	3rd	niech zapiecze			niech zapieką
passive adjectival participle		zapieczony	zapieczona	zapieczone	zapieczeni	zapieczone
anterior adverbial participle		zapiekłszy
verbal noun		zapieczenie

Further reading

• zapiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zapiec in Polish dictionaries at PWN