zaryczeć

Polish

Etymology

From za- +‎ ryczeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈrɨ.t͡ʂɛt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ʂɛt͡ɕ
• Syllabification: za‧ry‧czeć

Verb

zaryczeć pf (imperfective ryczeć)

1. (intransitive, of animals) to roar

   Synonym: ryknąć

2. (intransitive, of people) to bawl, to bellow

Conjugation

Conjugation of zaryczeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaryczeć
future tense	1st	zaryczę			zaryczymy
	2nd	zaryczysz			zaryczycie
	3rd	zaryczy			zaryczą
	impersonal	zaryczy się
past tense	1st	zaryczałem, -(e)m zaryczał	zaryczałam, -(e)m zaryczała	zaryczałom, -(e)m zaryczało	zaryczeliśmy, -(e)śmy zaryczeli	zaryczałyśmy, -(e)śmy zaryczały
	2nd	zaryczałeś, -(e)ś zaryczał	zaryczałaś, -(e)ś zaryczała	zaryczałoś, -(e)ś zaryczało	zaryczeliście, -(e)ście zaryczeli	zaryczałyście, -(e)ście zaryczały
	3rd	zaryczał	zaryczała	zaryczało	zaryczeli	zaryczały
	impersonal	zaryczano
conditional	1st	zaryczałbym, bym zaryczał	zaryczałabym, bym zaryczała	zaryczałobym, bym zaryczało	zaryczelibyśmy, byśmy zaryczeli	zaryczałybyśmy, byśmy zaryczały
	2nd	zaryczałbyś, byś zaryczał	zaryczałabyś, byś zaryczała	zaryczałobyś, byś zaryczało	zaryczelibyście, byście zaryczeli	zaryczałybyście, byście zaryczały
	3rd	zaryczałby, by zaryczał	zaryczałaby, by zaryczała	zaryczałoby, by zaryczało	zaryczeliby, by zaryczeli	zaryczałyby, by zaryczały
	impersonal	zaryczano by
imperative	1st	niech zaryczę			zaryczmy
	2nd	zarycz			zaryczcie
	3rd	niech zaryczy			niech zaryczą
anterior adverbial participle		zaryczawszy
verbal noun		zaryczenie

Further reading

• zaryczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaryczeć in Polish dictionaries at PWN