Polish edit

Etymology edit

From za- +‎ urok +‎ -yć.

Pronunciation edit

Verb edit

zauroczyć pf

  1. (transitive) to besot, to captivate, to charm, to enchant, to enthrall, to infatuate, to mesmerize
  2. (transitive) to jinx (to bring bad luck, to cause something to happen by mentioning it)
    Synonym: zapeszyć
  3. (reflexive with się) to become infatuated with

Conjugation edit

Conjugation of zauroczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zauroczyć
future tense 1st zauroczę zauroczymy
2nd zauroczysz zauroczycie
3rd zauroczy zauroczą
impersonal zauroczy się
past tense 1st zauroczyłem,
-(e)m zauroczył
zauroczyłam,
-(e)m zauroczyła
zauroczyłom,
-(e)m zauroczyło
zauroczyliśmy,
-(e)śmy zauroczyli
zauroczyłyśmy,
-(e)śmy zauroczyły
2nd zauroczyłeś,
-(e)ś zauroczył
zauroczyłaś,
-(e)ś zauroczyła
zauroczyłoś,
-(e)ś zauroczyło
zauroczyliście,
-(e)ście zauroczyli
zauroczyłyście,
-(e)ście zauroczyły
3rd zauroczył zauroczyła zauroczyło zauroczyli zauroczyły
impersonal zauroczono
conditional 1st zauroczyłbym,
bym zauroczył
zauroczyłabym,
bym zauroczyła
zauroczyłobym,
bym zauroczyło
zauroczylibyśmy,
byśmy zauroczyli
zauroczyłybyśmy,
byśmy zauroczyły
2nd zauroczyłbyś,
byś zauroczył
zauroczyłabyś,
byś zauroczyła
zauroczyłobyś,
byś zauroczyło
zauroczylibyście,
byście zauroczyli
zauroczyłybyście,
byście zauroczyły
3rd zauroczyłby,
by zauroczył
zauroczyłaby,
by zauroczyła
zauroczyłoby,
by zauroczyło
zauroczyliby,
by zauroczyli
zauroczyłyby,
by zauroczyły
impersonal zauroczono by
imperative 1st niech zauroczę zauroczmy
2nd zaurocz zauroczcie
3rd niech zauroczy niech zauroczą
passive adjectival participle zauroczony zauroczona zauroczone zauroczeni zauroczone
anterior adverbial participle zauroczywszy
verbal noun zauroczenie

Derived terms edit

noun

Further reading edit

  • zauroczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zauroczyć in Polish dictionaries at PWN