zganić

Polish

Etymology

From z- +‎ ganić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzɡa.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aɲit͡ɕ
• Syllabification: zga‧nić

Verb

zganić pf (imperfective ganić)

1. (transitive) to reprimand, to reprove

   Synonyms: zbesztać, skarcić, złajać, zrugać, zestrofować, upomnieć, napomnieć

Conjugation

Conjugation of zganić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zganić
future tense	1st	zganię			zganimy
	2nd	zganisz			zganicie
	3rd	zgani			zganią
	impersonal	zgani się
past tense	1st	zganiłem, -(e)m zganił	zganiłam, -(e)m zganiła	zganiłom, -(e)m zganiło	zganiliśmy, -(e)śmy zganili	zganiłyśmy, -(e)śmy zganiły
	2nd	zganiłeś, -(e)ś zganił	zganiłaś, -(e)ś zganiła	zganiłoś, -(e)ś zganiło	zganiliście, -(e)ście zganili	zganiłyście, -(e)ście zganiły
	3rd	zganił	zganiła	zganiło	zganili	zganiły
	impersonal	zganiono
conditional	1st	zganiłbym, bym zganił	zganiłabym, bym zganiła	zganiłobym, bym zganiło	zganilibyśmy, byśmy zganili	zganiłybyśmy, byśmy zganiły
	2nd	zganiłbyś, byś zganił	zganiłabyś, byś zganiła	zganiłobyś, byś zganiło	zganilibyście, byście zganili	zganiłybyście, byście zganiły
	3rd	zganiłby, by zganił	zganiłaby, by zganiła	zganiłoby, by zganiło	zganiliby, by zganili	zganiłyby, by zganiły
	impersonal	zganiono by
imperative	1st	niech zganię			zgańmy
	2nd	zgań			zgańcie
	3rd	niech zgani			niech zganią
passive adjectival participle		zganiony	zganiona	zganione	zganieni	zganione
anterior adverbial participle		zganiwszy
verbal noun		zganienie

Further reading

• zganić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zganić in Polish dictionaries at PWN