upomnieć

Polish edit

From u- +‎ pomnieć.

upomnieć pf (imperfective upominać)

(transitive) to admonish, to rebuke, to scold
Synonyms: skarcić, napomnieć, zestrofować, przestrzec, zbesztać, złajać, zganić, zrugać

Szef upomniał panią Magdalenę za jej wyzywający dekolt. ― The boss rebuked Ms. Magdalena for her daring décolletage.
(reflexive with się, with the preposition o) to demand, to ask for
Synonyms: zażądać, dopomnieć się

Conjugation of upomnieć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		upomnieć
future tense	1^st	upomnę			upomnimy
	2^nd	upomnisz			upomnicie
	3^rd	upomni			upomną
	impersonal	upomni się
past tense	1^st	upomniałem, -(e)m upomniał	upomniałam, -(e)m upomniała	upomniałom, -(e)m upomniało	upomnieliśmy, -(e)śmy upomnieli	upomniałyśmy, -(e)śmy upomniały
	2^nd	upomniałeś, -(e)ś upomniał	upomniałaś, -(e)ś upomniała	upomniałoś, -(e)ś upomniało	upomnieliście, -(e)ście upomnieli	upomniałyście, -(e)ście upomniały
	3^rd	upomniał	upomniała	upomniało	upomnieli	upomniały
	impersonal	upomniano
conditional	1^st	upomniałbym, bym upomniał	upomniałabym, bym upomniała	upomniałobym, bym upomniało	upomnielibyśmy, byśmy upomnieli	upomniałybyśmy, byśmy upomniały
	2^nd	upomniałbyś, byś upomniał	upomniałabyś, byś upomniała	upomniałobyś, byś upomniało	upomnielibyście, byście upomnieli	upomniałybyście, byście upomniały
	3^rd	upomniałby, by upomniał	upomniałaby, by upomniała	upomniałoby, by upomniało	upomnieliby, by upomnieli	upomniałyby, by upomniały
	impersonal	upomniano by
imperative	1^st	niech upomnę			upomnijmy
	2^nd	upomnij			upomnijcie
	3^rd	niech upomni			niech upomną
passive adjectival participle		upomniany	upomniana	upomniane	upomniani	upomniane
anterior adverbial participle		upomniawszy
verbal noun		upomnienie

nouns