See also: -zinnig

Dutch edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈzɪ.nəx/
  • (file)
  • Hyphenation: zin‧nig
  • Rhymes: -ɪnəx

Etymology 1 edit

From Middle Dutch sinnich. Equivalent to zin +‎ -ig.

Adjective edit

zinnig (comparative zinniger, superlative zinnigst)

  1. (originally) rational, reasonable; intelligent, smart
    Geen zinnig mens die daaraan twijfelt
    No reasonable person would doubt that
  2. sensible, making sense
    Als je geen zinnig voorstel hebt, hou dan je mond!
    If you don't have a sensible proposal, shut up!
  3. purposeful, useful
    We mogen enkel zinnige uitgaven doen
    We may make only purposeful expenses
  4. (archaic) sensorial, sensitive
    Het was een zinnige belevenis om nooit meer te vergeten
    It was a sensory experience never to forget again
  5. (obsolete) clean, neat, hygienic
  6. (obsolete) gentle, meek, tame; charming
Inflection edit
Inflection of zinnig
uninflected zinnig
inflected zinnige
comparative zinniger
positive comparative superlative
predicative/adverbial zinnig zinniger het zinnigst
het zinnigste
indefinite m./f. sing. zinnige zinnigere zinnigste
n. sing. zinnig zinniger zinnigste
plural zinnige zinnigere zinnigste
definite zinnige zinnigere zinnigste
partitive zinnigs zinnigers
Synonyms edit
Antonyms edit
Derived terms edit
Related terms edit

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb edit

zinnig

  1. inflection of zinnigen:
    1. first-person singular present indicative
    2. imperative