Dutch

edit

Etymology

edit

From Middle Dutch versinnen. Equivalent to ver- +‎ zinnen.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /vərˈzɪnə(n)/, /vɛrˈzɪ.nə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ver‧zin‧nen
  • Rhymes: -ɪnən

Verb

edit

verzinnen

  1. to invent, to make up

Inflection

edit
Conjugation of verzinnen (strong class 3a, prefixed)
infinitive verzinnen
past singular verzon
past participle verzonnen
infinitive verzinnen
gerund verzinnen n
present tense past tense
1st person singular verzin verzon
2nd person sing. (jij) verzint verzon
2nd person sing. (u) verzint verzon
2nd person sing. (gij) verzint verzont
3rd person singular verzint verzon
plural verzinnen verzonnen
subjunctive sing.1 verzinne verzonne
subjunctive plur.1 verzinnen verzonnen
imperative sing. verzin
imperative plur.1 verzint
participles verzinnend verzonnen
1) Archaic.

Descendants

edit
  • Afrikaans: versin

German

edit
 
German Wikipedia has an article on:
Wikipedia de

Etymology

edit

ver- +‎ Zinn (tin)

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /fɛɐˈt͡sɪnən/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ver‧zin‧nen

Verb

edit

verzinnen (weak, third-person singular present verzinnt, past tense verzinnte, past participle verzinnt, auxiliary haben)

  1. to tin-plate (cover with tin)

Conjugation

edit

Derived terms

edit

Further reading

edit
  • verzinnen” in Duden online
  • verzinnen” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache