Polish

edit

Etymology

edit

From z- +‎ martwieć.

Pronunciation

edit

Verb

edit

zmartwieć pf (imperfective martwieć)

  1. (intransitive) to lose feeling, to go numb
  2. (intransitive) to wither, to necrotise
  3. (intransitive) to freeze up, to become motionless

Conjugation

edit
Conjugation of zmartwieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zmartwieć
future tense 1st zmartwieję zmartwiejemy
2nd zmartwiejesz zmartwiejecie
3rd zmartwieje zmartwieją
impersonal zmartwieje się
past tense 1st zmartwiałem,
-(e)m zmartwiał
zmartwiałam,
-(e)m zmartwiała
zmartwiałom,
-(e)m zmartwiało
zmartwieliśmy,
-(e)śmy zmartwieli
zmartwiałyśmy,
-(e)śmy zmartwiały
2nd zmartwiałeś,
-(e)ś zmartwiał
zmartwiałaś,
-(e)ś zmartwiała
zmartwiałoś,
-(e)ś zmartwiało
zmartwieliście,
-(e)ście zmartwieli
zmartwiałyście,
-(e)ście zmartwiały
3rd zmartwiał zmartwiała zmartwiało zmartwieli zmartwiały
impersonal zmartwiano
conditional 1st zmartwiałbym,
bym zmartwiał
zmartwiałabym,
bym zmartwiała
zmartwiałobym,
bym zmartwiało
zmartwielibyśmy,
byśmy zmartwieli
zmartwiałybyśmy,
byśmy zmartwiały
2nd zmartwiałbyś,
byś zmartwiał
zmartwiałabyś,
byś zmartwiała
zmartwiałobyś,
byś zmartwiało
zmartwielibyście,
byście zmartwieli
zmartwiałybyście,
byście zmartwiały
3rd zmartwiałby,
by zmartwiał
zmartwiałaby,
by zmartwiała
zmartwiałoby,
by zmartwiało
zmartwieliby,
by zmartwieli
zmartwiałyby,
by zmartwiały
impersonal zmartwiano by
imperative 1st niech zmartwieję zmartwiejmy
2nd zmartwiej zmartwiejcie
3rd niech zmartwieje niech zmartwieją
anterior adverbial participle zmartwiawszy
verbal noun zmartwienie

Further reading

edit
  • zmartwieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zmartwieć in Polish dictionaries at PWN