zweefvliegen
Dutch edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Compound of zweven (“to hover, glide”) + vliegen (“to fly”).
Verb edit
zweefvliegen
- to glide in the air; to fly an unpowered sailplane, (of animals) to fly while holding one's wings still, to fly without engines on
Inflection edit
| Inflection of zweefvliegen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | zweefvliegen | |||
| past singular | zweefvliegde | |||
| past participle | gezweefvliegd | |||
| infinitive | zweefvliegen | |||
| gerund | zweefvliegen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | zweefvlieg | zweefvliegde | ||
| 2nd person sing. (jij) | zweefvliegt | zweefvliegde | ||
| 2nd person sing. (u) | zweefvliegt | zweefvliegde | ||
| 2nd person sing. (gij) | zweefvliegt | zweefvliegde | ||
| 3rd person singular | zweefvliegt | zweefvliegde | ||
| plural | zweefvliegen | zweefvliegden | ||
| subjunctive sing.1 | zweefvliege | zweefvliegde | ||
| subjunctive plur.1 | zweefvliegen | zweefvliegden | ||
| imperative sing. | zweefvlieg | |||
| imperative plur.1 | zweefvliegt | |||
| participles | zweefvliegend | gezweefvliegd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Related terms edit
Noun edit
zweefvliegen n (uncountable)
- gliding, flying with unpowered wings (whether by animals without flapping their wings, unpowered aircraft or powered aircraft with the engines turned off)
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun edit
zweefvliegen
- plural of zweefvlieg