Catalan edit

Etymology edit

From a- +‎ renda +‎ -ar.

Pronunciation edit

Verb edit

arrendar (first-person singular present arrendo, first-person singular preterite arrendí, past participle arrendat); root stress: (Central, Valencian, Balearic) /e/

  1. (transitive) to rent
    Synonym: llogar

Conjugation edit

Derived terms edit

Further reading edit

Galician edit

Etymology 1 edit

Attested since the 15th century, from Latin retineo. Doublet of reter.

Alternative forms edit

Pronunciation edit

Verb edit

arrendar (first-person singular present arrendo, first-person singular preterite arrendei, past participle arrendado)

  1. (viticulture) to pile soil around the stem or trunk of a plant; in particular, of a vine
    Synonym: amontoar
  2. (agriculture) to hoe a field for a second time in a season, usually piling the soil by the plant
    Synonyms: amontoar, aporcar
  3. (figurative) to be earning a bad outcome (what goes around comes around)
Conjugation edit
Derived terms edit

Etymology 2 edit

Attested since 1269, earlier in Latin charters, from a- +‎ renda +‎ -ar.

Pronunciation edit

Verb edit

arrendar (first-person singular present arrendo, first-person singular preterite arrendei, past participle arrendado)

  1. (transitive) to rent
    Synonym: alugar
Conjugation edit
Derived terms edit

References edit

  • arrendar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • arrend” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • arrendar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • arrendar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • arrendar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
  • arrendar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Portuguese edit

Pronunciation edit

 
 

  • Hyphenation: ar‧ren‧dar

Verb edit

arrendar (first-person singular present arrendo, first-person singular preterite arrendei, past participle arrendado)

  1. (transitive) to rent, hire, lease
    Synonym: alugar

Conjugation edit

Spanish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /arenˈdaɾ/ [a.rẽn̪ˈd̪aɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: a‧rren‧dar

Etymology 1 edit

From a- +‎ renda (rent) +‎ -ar.

Verb edit

arrendar (first-person singular present arriendo, first-person singular preterite arrendé, past participle arrendado)

  1. (Latin America, transitive) to rent
    Synonym: alquilar
Conjugation edit
Derived terms edit

Etymology 2 edit

From a- +‎ rienda (rein) +‎ -ar.

Verb edit

arrendar (first-person singular present arriendo, first-person singular preterite arrendé, past participle arrendado)

  1. (transitive) to tie a horse's reins to something
Conjugation edit

Etymology 3 edit

Verb edit

arrendar (first-person singular present arrendo, first-person singular preterite arrendé, past participle arrendado)

  1. Rare form of arremedar (to mock).
Conjugation edit
Derived terms edit

Further reading edit