Polish edit

Etymology edit

Inherited from Old Polish ścignąć, from Proto-Slavic *stìgnǫti, from Proto-Indo-European *stigʰ-néw-ti ~ *stigʰ-n̥w-énti, nu-present of *steygʰ- (to go, climb). Cognate with Czech stihnout and Serbo-Croatian сти̏гнути.

Pronunciation edit

Verb edit

ścignąć pf (imperfective ścigać)

  1. (transitive, dated) to catch up with, to overtake
    Synonyms: doścignąć, dogonić

Conjugation edit

Conjugation of ścignąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ścignąć
future tense 1st ścignę ścigniemy
2nd ścigniesz ścigniecie
3rd ścignie ścigną
impersonal ścignie się
past tense 1st ścignąłem,
-(e)m ścignął
ścignęłam,
-(e)m ścignęła
ścignęłom,
-(e)m ścignęło
ścignęliśmy,
-(e)śmy ścignęli
ścignęłyśmy,
-(e)śmy ścignęły
2nd ścignąłeś,
-(e)ś ścignął
ścignęłaś,
-(e)ś ścignęła
ścignęłoś,
-(e)ś ścignęło
ścignęliście,
-(e)ście ścignęli
ścignęłyście,
-(e)ście ścignęły
3rd ścignął ścignęła ścignęło ścignęli ścignęły
impersonal ścignięto
conditional 1st ścignąłbym,
bym ścignął
ścignęłabym,
bym ścignęła
ścignęłobym,
bym ścignęło
ścignęlibyśmy,
byśmy ścignęli
ścignęłybyśmy,
byśmy ścignęły
2nd ścignąłbyś,
byś ścignął
ścignęłabyś,
byś ścignęła
ścignęłobyś,
byś ścignęło
ścignęlibyście,
byście ścignęli
ścignęłybyście,
byście ścignęły
3rd ścignąłby,
by ścignął
ścignęłaby,
by ścignęła
ścignęłoby,
by ścignęło
ścignęliby,
by ścignęli
ścignęłyby,
by ścignęły
impersonal ścignięto by
imperative 1st niech ścignę ścignijmy
2nd ścignij ścignijcie
3rd niech ścignie niech ścigną
passive adjectival participle ścignięty ścignięta ścignięte ścignięci ścignięte
anterior adverbial participle ścignąwszy
verbal noun ścignięcie

Derived terms edit

verbs

Further reading edit