wyścigać
Polish
editEtymology
editFrom wy- + ścigać. First attested in the 16th century.
Pronunciation
editVerb
editwyścigać impf (perfective wyścignąć)
- (transitive, colloquial) to beat, to surpass (to outperform someone in some competition)
- (transitive, archaic) to drive out, to expel, to banish [with z (+ genitive) ‘from what’]
- Synonym: wypędzać
Conjugation
editVerb
editwyścigać impf
- (reflexive with się) to race at will
- (reflexive with się, colloquial) to try one's best in order to outperform [with w (+ locative) ‘at what’]
Conjugation
editDerived terms
editadjective
adverb
nouns
Further reading
edit- wyścigać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyścigać in Polish dictionaries at PWN
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wyścigać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) Słownik języka polskiego, page 488
- Aleksander Zdanowicz (1861) “wyścigać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wyścigać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 1068