κατέχω

Ancient Greek

Etymology

κατα- (kata-) +‎ ἔχω (ékhō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.té.kʰɔː/ → /kaˈte.xo/ → /kaˈte.xo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.té.kʰɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈte.kʰo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈte.xo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈte.xo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈte.xo/

Verb

κᾰτέχω • (katékhō)

1. to hold down
2. to restrain
3. (in middle) to pause, make a stop
4. to detain
5. to seize, confiscate

Conjugation

   Present: κᾰτέχω, κᾰτέχομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέχω	κᾰτέχεις	κᾰτέχει	κᾰτέχετον	κᾰτέχετον	κᾰτέχομεν	κᾰτέχετε	κᾰτέχουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτέχω	κᾰτέχῃς	κᾰτέχῃ	κᾰτέχητον	κᾰτέχητον	κᾰτέχωμεν	κᾰτέχητε	κᾰτέχωσῐ(ν)
	optative	κᾰτέχοιμῐ	κᾰτέχοις	κᾰτέχοι	κᾰτέχοιτον	κᾰτεχοίτην	κᾰτέχοιμεν	κᾰτέχοιτε	κᾰτέχοιεν
	imperative		κᾰ́τεχε	κᾰτεχέτω	κᾰτέχετον	κᾰτεχέτων		κᾰτέχετε	κᾰτεχόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτέχομαι	κᾰτέχῃ, κᾰτέχει	κᾰτέχεται	κᾰτέχεσθον	κᾰτέχεσθον	κᾰτεχόμεθᾰ	κᾰτέχεσθε	κᾰτέχονται
	subjunctive	κᾰτέχωμαι	κᾰτέχῃ	κᾰτέχηται	κᾰτέχησθον	κᾰτέχησθον	κᾰτεχώμεθᾰ	κᾰτέχησθε	κᾰτέχωνται
	optative	κᾰτεχοίμην	κᾰτέχοιο	κᾰτέχοιτο	κᾰτέχοισθον	κᾰτεχοίσθην	κᾰτεχοίμεθᾰ	κᾰτέχοισθε	κᾰτέχοιντο
	imperative		κᾰτέχου	κᾰτεχέσθω	κᾰτέχεσθον	κᾰτεχέσθων		κᾰτέχεσθε	κᾰτεχέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτέχειν				κᾰτέχεσθαι
participle	m	κᾰτέχων				κᾰτεχόμενος
	f	κᾰτέχουσᾰ				κᾰτεχομένη
	n	κᾰτέχον				κᾰτεχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτεῖχον, κᾰτειχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτεῖχον	κᾰτεῖχες	κᾰτεῖχε(ν)	κᾰτείχετον	κᾰτειχέτην	κᾰτείχομεν	κᾰτείχετε	κᾰτεῖχον
middle/ passive	indicative	κᾰτειχόμην	κᾰτείχου	κᾰτείχετο	κᾰτείχεσθον	κᾰτειχέσθην	κᾰτειχόμεθᾰ	κᾰτείχεσθε	κᾰτείχοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτέχον, κᾰτεχόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέχον	κᾰτέχες	κᾰτέχε(ν)	κᾰτέχετον	κᾰτεχέτην	κᾰτέχομεν	κᾰτέχετε	κᾰτέχον
middle/ passive	indicative	κᾰτεχόμην	κᾰτέχου	κᾰτέχετο	κᾰτέχεσθον	κᾰτεχέσθην	κᾰτεχόμε(σ)θᾰ	κᾰτέχεσθε	κᾰτέχοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰθέξω, κᾰθέξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθέξω	κᾰθέξεις	κᾰθέξει	κᾰθέξετον	κᾰθέξετον	κᾰθέξομεν	κᾰθέξετε	κᾰθέξουσῐ(ν)
	optative	κᾰθέξοιμῐ	κᾰθέξοις	κᾰθέξοι	κᾰθέξοιτον	κᾰθεξοίτην	κᾰθέξοιμεν	κᾰθέξοιτε	κᾰθέξοιεν
middle	indicative	κᾰθέξομαι	κᾰθέξῃ, κᾰθέξει	κᾰθέξεται	κᾰθέξεσθον	κᾰθέξεσθον	κᾰθεξόμεθᾰ	κᾰθέξεσθε	κᾰθέξονται
	optative	κᾰθεξοίμην	κᾰθέξοιο	κᾰθέξοιτο	κᾰθέξοισθον	κᾰθεξοίσθην	κᾰθεξοίμεθᾰ	κᾰθέξοισθε	κᾰθέξοιντο
		active			middle
infinitive		κᾰθέξειν			κᾰθέξεσθαι
participle	m	κᾰθέξων			κᾰθεξόμενος
	f	κᾰθέξουσᾰ			κᾰθεξομένη
	n	κᾰθέξον			κᾰθεξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτέσχον, κᾰτεσχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέσχον	κᾰτέσχες	κᾰτέσχε(ν)	κᾰτέσχετον	κᾰτεσχέτην	κᾰτέσχομεν	κᾰτέσχετε	κᾰτέσχον
	subjunctive	κᾰτᾰ́σχω	κᾰτᾰ́σχῃς	κᾰτᾰ́σχῃ	κᾰτᾰ́σχητον	κᾰτᾰ́σχητον	κᾰτᾰ́σχωμεν	κᾰτᾰ́σχητε	κᾰτᾰ́σχωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰ́σχοιμῐ	κᾰτᾰ́σχοις	κᾰτᾰ́σχοι	κᾰτᾰ́σχοιτον	κᾰτᾰσχοίτην	κᾰτᾰ́σχοιμεν	κᾰτᾰ́σχοιτε	κᾰτᾰ́σχοιεν
	imperative		κᾰ́τᾰσχε	κᾰτᾰσχέτω	κᾰτᾰ́σχετον	κᾰτᾰσχέτων		κᾰτᾰ́σχετε	κᾰτᾰσχόντων
middle	indicative	κᾰτεσχόμην	κᾰτέσχου	κᾰτέσχετο	κᾰτέσχεσθον	κᾰτεσχέσθην	κᾰτεσχόμεθᾰ	κᾰτέσχεσθε	κᾰτέσχοντο
	subjunctive	κᾰτᾰ́σχωμαι	κᾰτᾰ́σχῃ	κᾰτᾰ́σχηται	κᾰτᾰ́σχησθον	κᾰτᾰ́σχησθον	κᾰτᾰσχώμεθᾰ	κᾰτᾰ́σχησθε	κᾰτᾰ́σχωνται
	optative	κᾰτᾰσχοίμην	κᾰτᾰ́σχοιο	κᾰτᾰ́σχοιτο	κᾰτᾰ́σχοισθον	κᾰτᾰσχοίσθην	κᾰτᾰσχοίμεθᾰ	κᾰτᾰ́σχοισθε	κᾰτᾰ́σχοιντο
	imperative		κᾰτᾰσχοῦ	κᾰτᾰσχέσθω	κᾰτᾰ́σχεσθον	κᾰτᾰσχέσθων		κᾰτᾰ́σχεσθε	κᾰτᾰσχέσθων
		active			middle
infinitive		κᾰτᾰσχεῖν			κᾰτᾰσχέσθαι
participle	m	κᾰτᾰσχών			κᾰτᾰσχόμενος
	f	κᾰτᾰσχοῦσᾰ			κᾰτᾰσχομένη
	n	κᾰτᾰσχόν			κᾰτᾰσχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτέσχεθον, κᾰτεσχεθόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέσχεθον	κᾰτέσχεθες	κᾰτέσχεθε(ν)	κᾰτεσχέθετον	κᾰτεσχεθέτην	κᾰτεσχέθομεν	κᾰτεσχέθετε	κᾰτέσχεθον
	subjunctive	κᾰτᾰσχέθω	κᾰτᾰσχέθῃς	κᾰτᾰσχέθῃ	κᾰτᾰσχέθητον	κᾰτᾰσχέθητον	κᾰτᾰσχέθωμεν	κᾰτᾰσχέθητε	κᾰτᾰσχέθωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰσχέθοιμῐ	κᾰτᾰσχέθοις	κᾰτᾰσχέθοι	κᾰτᾰσχέθοιτον	κᾰτᾰσχεθοίτην	κᾰτᾰσχέθοιμεν	κᾰτᾰσχέθοιτε	κᾰτᾰσχέθοιεν
	imperative		κᾰτᾰ́σχεθε	κᾰτᾰσχεθέτω	κᾰτᾰσχέθετον	κᾰτᾰσχεθέτων		κᾰτᾰσχέθετε	κᾰτᾰσχεθόντων
middle	indicative	κᾰτεσχεθόμην	κᾰτεσχέθου	κᾰτεσχέθετο	κᾰτεσχέθεσθον	κᾰτεσχεθέσθην	κᾰτεσχεθόμεθᾰ	κᾰτεσχέθεσθε	κᾰτεσχέθοντο
	subjunctive	κᾰτᾰσχέθωμαι	κᾰτᾰσχέθῃ	κᾰτᾰσχέθηται	κᾰτᾰσχέθησθον	κᾰτᾰσχέθησθον	κᾰτᾰσχεθώμεθᾰ	κᾰτᾰσχέθησθε	κᾰτᾰσχέθωνται
	optative	κᾰτᾰσχεθοίμην	κᾰτᾰσχέθοιο	κᾰτᾰσχέθοιτο	κᾰτᾰσχέθοισθον	κᾰτᾰσχεθοίσθην	κᾰτᾰσχεθοίμεθᾰ	κᾰτᾰσχέθοισθε	κᾰτᾰσχέθοιντο
	imperative		κᾰτᾰσχεθοῦ	κᾰτᾰσχεθέσθω	κᾰτᾰσχέθεσθον	κᾰτᾰσχεθέσθων		κᾰτᾰσχέθεσθε	κᾰτᾰσχεθέσθων
		active			middle
infinitive		κᾰτᾰσχεθεῖν			κᾰτᾰσχεθέσθαι
participle	m	κᾰτᾰσχεθών			κᾰτᾰσχεθόμενος
	f	κᾰτᾰσχεθοῦσᾰ			κᾰτᾰσχεθομένη
	n	κᾰτᾰσχεθόν			κᾰτᾰσχεθόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰ́σχεθον, κᾰσχεθόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰ́σχεθον	κᾰ́σχεθες	κᾰ́σχεθε(ν)	κᾰσχέθετον	κᾰσχεθέτην	κᾰσχέθομεν	κᾰσχέθετε	κᾰ́σχεθον
	subjunctive	κᾰσχέθω, κᾰσχέθωμῐ	κᾰσχέθῃς, κᾰσχέθῃσθᾰ	κᾰσχέθῃ, κᾰσχέθῃσῐ	κᾰσχέθητον	κᾰσχέθητον	κᾰσχέθωμεν	κᾰσχέθητε	κᾰσχέθωσῐ(ν)
	optative	κᾰσχέθοιμῐ	κᾰσχέθοις/κᾰσχέθοισθᾰ	κᾰσχέθοι	κᾰσχεθεῖτον	κᾰσχεθείτην	κᾰσχεθεῖμεν	κᾰσχεθεῖτε	κᾰσχεθεῖεν
	imperative		κᾰ́σχεθε	κᾰσχεθέτω	κᾰσχέθετον	κᾰσχεθέτων		κᾰσχέθετε	κᾰσχεθόντων
middle	indicative	κᾰσχεθόμην	κᾰσχέθεο	κᾰσχέθετο	κᾰσχέθεσθον	κᾰσχεθέσθην	κᾰσχεθόμε(σ)θᾰ	κᾰσχέθεσθε	κᾰσχέθοντο
	subjunctive	κᾰσχέθωμαι	κᾰσχέθηαι	κᾰσχέθηται	κᾰσχέθησθον	κᾰσχέθησθον	κᾰσχεθώμε(σ)θᾰ	κᾰσχέθησθε	κᾰσχέθωνται
	optative	κᾰσχεθοίμην	κᾰσχέθοιο	κᾰσχέθοιτο	κᾰσχέθοισθον	κᾰσχεθοίσθην	κᾰσχεθοίμε(σ)θᾰ	κᾰσχέθοισθε	κᾰσχεθοίᾰτο
	imperative		κᾰσχέθεο	κᾰσχεθέσθω	κᾰσχέθεσθον	κᾰσχεθέσθων		κᾰσχέθεσθε	κᾰσχεθέσθων
		active			middle
infinitive		κᾰσχεθεῖν/κᾰσχεθέμεν(αι)			κᾰσχεθέσθαι
participle	m	κᾰσχεθών			κᾰσχεθόμενος
	f	κᾰσχεθοῦσᾰ			κᾰσχεθομένη
	n	κᾰσχεθόν			κᾰσχεθόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κᾰτέσχηκᾰ, κᾰτέσχημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέσχηκᾰ	κᾰτέσχηκᾰς	κᾰτέσχηκε(ν)	κᾰτεσχήκᾰτον	κᾰτεσχήκᾰτον	κᾰτεσχήκᾰμεν	κᾰτεσχήκᾰτε	κᾰτεσχήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτεσχήκω	κᾰτεσχήκῃς	κᾰτεσχήκῃ	κᾰτεσχήκητον	κᾰτεσχήκητον	κᾰτεσχήκωμεν	κᾰτεσχήκητε	κᾰτεσχήκωσῐ(ν)
	optative	κᾰτεσχήκοιμῐ, κᾰτεσχηκοίην	κᾰτεσχήκοις, κᾰτεσχηκοίης	κᾰτεσχήκοι, κᾰτεσχηκοίη	κᾰτεσχήκοιτον	κᾰτεσχηκοίτην	κᾰτεσχήκοιμεν	κᾰτεσχήκοιτε	κᾰτεσχήκοιεν
	imperative		κᾰτέσχηκε	κᾰτεσχηκέτω	κᾰτεσχήκετον	κᾰτεσχηκέτων		κᾰτεσχήκετε	κᾰτεσχηκόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτέσχημαι	κᾰτέσχησαι	κᾰτέσχηται	κᾰτέσχησθον	κᾰτέσχησθον	κᾰτεσχήμεθᾰ	κᾰτέσχησθε	κᾰτέσχηνται
	subjunctive	κᾰτεσχημένος ὦ	κᾰτεσχημένος ᾖς	κᾰτεσχημένος ᾖ	κᾰτεσχημένω ἦτον	κᾰτεσχημένω ἦτον	κᾰτεσχημένοι ὦμεν	κᾰτεσχημένοι ἦτε	κᾰτεσχημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτεσχημένος εἴην	κᾰτεσχημένος εἴης	κᾰτεσχημένος εἴη	κᾰτεσχημένω εἴητον/εἶτον	κᾰτεσχημένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτεσχημένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτεσχημένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτεσχημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτέσχησο	κᾰτεσχήσθω	κᾰτέσχησθον	κᾰτεσχήσθων		κᾰτέσχησθε	κᾰτεσχήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτεσχηκέναι				κᾰτεσχῆσθαι
participle	m	κᾰτεσχηκώς				κᾰτεσχημένος
	f	κᾰτεσχηκυῖᾰ				κᾰτεσχημένη
	n	κᾰτεσχηκός				κᾰτεσχημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: κατάσχω (katáscho)

Further reading

• “κατέχω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• κατέχω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• κατέχω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “κατέχω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κατέχω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G2722 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • apprehend idem, page 36.
  • arrest idem, page 41.
  • bound idem, page 90.
  • check idem, page 128.
  • confine idem, page 158.
  • contain idem, page 166.
  • control idem, page 170.
  • cramp idem, page 182.
  • crush idem, page 187.
  • curb idem, page 189.
  • detain idem, page 218.
  • enchain idem, page 270.
  • engage idem, page 274.
  • engross idem, page 274.
  • extinguish idem, page 297.
  • govern idem, page 367.
  • hinder idem, page 400.
  • hold idem, page 402.
  • impede idem, page 419.
  • inspire idem, page 446.
  • inthral idem, page 454.
  • keep idem, page 467.
  • limit idem, page 492.
  • moderate idem, page 537.
  • occupy idem, page 568.
  • overcome idem, page 585.
  • overpower idem, page 586.
  • overspread idem, page 586.
  • overwhelm idem, page 587.
  • penetrate idem, page 603.
  • permeate idem, page 607.
  • pervade idem, page 609.
  • possess idem, page 628.
  • possession idem, page 628.
  • prevail idem, page 638.
  • prevalent idem, page 639.
  • prevent idem, page 639.
  • quell idem, page 664.
  • quench idem, page 664.
  • quiet idem, page 667.
  • refrain idem, page 685.
  • rein in idem, page 688.
  • repress idem, page 698.
  • restrain idem, page 705.
  • retain idem, page 706.
  • rife idem, page 714.
  • rivet idem, page 718.
  • rule idem, page 725.
  • school idem, page 739.
  • secure idem, page 747.
  • smother idem, page 788.
  • stay idem, page 813.
  • steady idem, page 814.
  • stem idem, page 815.
  • stifle idem, page 817.
  • still idem, page 817.
  • stop idem, page 820.
  • subdue idem, page 830.
  • suppress idem, page 842.
  • withhold idem, page 984.

Greek

Etymology

Inherited and learned borrowing from Ancient Greek κατέχω (katékhō). By surface analysis, κατ- (kat-) +‎ έχω (écho).

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈte.xo/
• Hyphenation: κα‧τέ‧χω

Verb

κατέχω • (katécho) (imperfect κατείχα, passive κατέχομαι) (transitive)

1. to possess, to hold (:property)
2. (military) to occupy (:territory)
3. to hold, to occupy (:position, rank, role, status, title, etc.)
4. to occupy (to fill space)
5. to have mastery of, to have mastered, to possess (to have proficiency in or knowledge of: language, skill, etc.)
6. to possess (of an idea, thought, etc.: to dominate (someone's mind); to strongly influence)

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Related terms

• κατοχή f (katochí)
• κάτοχος (kátochos)