σέ

See also: σε, -σε, and Appendix:Variations of "se"

Ancient Greek

second person pronoun ^(edit)

case	singular		dual	plural
	str.	encl.	str.	str.
nominative	σύ		σφώ, σφῶϊ	ῡ̔μεῖς
genitive	σοῦ	σου	σφῷν	ῡ̔μῶν
dative	σοί	σοι	σφῷν	ῡ̔μῖν
accusative	σέ	σε	σφώ, σφῶϊ	ῡ̔μᾶς
adjective	σός		σφωΐτερος	ῡ̔μέτερος

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sé/ → /se/ → /se/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sé/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /se/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /se/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /se/

Pronoun

σέ • (sé)

1. accusative singular of σύ (sú)

References

• σέ in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G4571 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible