σε

See also: σέ, -σε, and Appendix:Variations of "se"

Ancient Greek

second person pronoun ^(edit)

case	singular		dual	plural
	str.	encl.	str.	str.
nominative	σύ		σφώ, σφῶϊ	ῡ̔μεῖς
genitive	σοῦ	σου	σφῷν	ῡ̔μῶν
dative	σοί	σοι	σφῷν	ῡ̔μῖν
accusative	σέ	σε	σφώ, σφῶϊ	ῡ̔μᾶς
adjective	σός			ῡ̔μέτερος

Alternative forms

• σ’ (s’) – apocopic

Pronunciation

 

• IPA^(key): /se/ → /se/ → /se/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /se/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /se/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /se/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /se/

Pronoun

σε • (se)

1. accusative singular of σύ (sú)

References

• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • tear idem, page 859.

---

Greek

Etymology 1

From Ancient Greek σέ (sé, “you”, pronoun).

Alternative forms

• εσένα (eséna) (strong form)
• σένα (séna) (strong form contracted)

Pronoun

σε • (se) (weak personal)

1. you (2nd person singular, accusative)

   Πώς σε λένε;

   Pós se léne?

   What is your name?

   (literally, “What do they call you?”)

Related terms

Second person forms

Number (style)	singular (familiar)		plural (formal)
	strong	weak	strong	weak
nominative	εσύ •	—	εσείς •	—
genitive	εσένα •	σου • †	εσάς •	σας • †
accusative	εσένα •	σε •	εσάς •	σας •
vocative	εσύ •	—	εσείς •	—
† These terms double as possessive pronouns.   All personal pronoun forms are displayed at εγώ (egó, “I”).

Etymology 2

From Ancient Greek εἰς (eis). Doublet of εις (eis).

Alternative forms

• σ' (s') (before a vowel)

Pronunciation

• IPA^(key): [sɛ]

Preposition

σε • (se)

1. to, at, by, in, on, unto, upon

Related terms

• σε (se) τα (ta) → στα (sta)
• σε (se) τη (ti) → στη (sti)
• σε (se) την (tin) → στην (stin)
• σε (se) τις (tis) → στις (stis)

• σε (se) το (to) → στο (sto)
• σε (se) τον (ton) → στον (ston)
• σε (se) τους (tous) → στους (stous)