дин

Avar

Etymology

From a Turkic language, ultimately from Arabic دين. Compare Azerbaijani din.

Noun

дин • (din)

1. religion

Azerbaijani

Noun

дин (definite accusative дини, plural динләр)

1. Cyrillic spelling of din (“religion”)

Declension

Declension of дин

	singular	plural
nominative	дин	динләр
definite accusative	дини	динләри
dative	динә	динләрә
locative	диндә	динләрдән
ablative	диндән	динләрдән
definite genitive	динин	динләри

Bashkir

Etymology

Ultimately from Arabic دِين (dīn, “religion”).

Pronunciation

• IPA^(key): [dʲin]
• Hyphenation: дин (one syllable)

Noun

дин • (din)

1. religion

   Башҡа дин кешеләре.

   Başqa din keşeləre.

   People of other religions.

   Х быуаттан башҡорттар мөхитенә Ислам дине үтеп инә башлай.

   X bıwattan başqorttar möxitenə İslam dine ütep inə başlay.

   Starting with the 10th century, the religion of Islam begins to penetrate into the Bashkir community.

   Ислам динендә кешенең йәнен Ғазраил фәрештә ала.

   İslam dinendə keşeneñ yənen Ğazrail fəreştə ala.

   In the religion of Islam, the angel Azrael takes a person's soul (when that person dies).

Declension

Declension of дин (din)

	singular	plural
absolute	дин (din)	диндәр (dindər)
definite genitive	диндең (dindeñ)	диндәрҙең (dindərźeñ)
dative	дингә (dingə)	диндәргә (dindərgə)
definite accusative	динде (dinde)	диндәрҙе (dindərźe)
locative	диндә (dində)	диндәрҙә (dindərźə)
ablative	диндән (dindən)	диндәрҙән (dindərźən)

Chechen

Etymology

From a Turkic language, ultimately from Arabic دين. Compare Azerbaijani din.

Noun

дин • (din)

1. religion

Karaim

Etymology

From Arabic دين (dīn).

Noun

дин • (din)

1. belief, religion.

References

• N. A. Baskakov, S.M. Šapšala, editor (1973), “дин”, in Karaimsko-Russko-Polʹskij Slovarʹ [Karaim-Russian-Polish Dictionary], Moscow: Moskva, →ISBN

Kumyk

Etymology

From Arabic دِين (dīn).

Noun

дин • (din)

1. religion

Declension

Declension of дин (din)

	Singular	Plural
nominative	дин (din)	динлер (dinler)
accusative	динни (dinni)	динлени (dinleni)
dative	динге (diñe)	динлеге (dinlege)
locative	динде (dinde)	динлерде (dinlerde)
ablative	динден (dinden)	динлерден (dinlerden)
genitive	динни (dinni)	динлени (dinleni)

Possessive forms of дин (din)

1sg	Singular	Plural
nominative	диним (dinim)	динлерим (dinlerim)
accusative	динимни (dinimni)	динлеримни (dinlerimni)
dative	динимге (dinimge)	динлериме (dinlerime)
locative	динимде (dinimde)	динлеримде (dinlerimde)
ablative	динимден (dinimden)	динлеримден (dinlerimden)
genitive	динимни (dinimni)	динлеримни (dinlerimni)
1pl	Singular	Plural
nominative	динибиз (dinibiz)	динлерибиз (dinleribiz)
accusative	динибизни (dinibizni)	динлерибизни (dinleribizni)
dative	динибизге (dinibizge)	динлерибизге (dinleribizge)
locative	динибизде (dinibizde)	динлерибизде (dinleribizde)
ablative	динибизден (dinibizden)	динлерибизден (dinleribizden)
genitive	динибизни (dinibizni)	динлерибизни (dinleribizni)
2sg	Singular	Plural
nominative	дининг (diniñ)	динлеринг (dinleriñ)
accusative	динингни (diniñni)	динлерингни (dinleriñni)
dative	дининге (diniñe)	динлеринге (dinleriñe)
locative	динингде (diniñde)	динлерингде (dinleriñde)
ablative	динингден (diniñden)	динлерингден (dinleriñden)
genitive	динингни (diniñni)	динлерингни (dinleriñni)
2pl	Singular	Plural
nominative	динигиз (dinigiz)	динлеригиз (dinlerigiz)
accusative	динигизни (dinigizni)	динлеригизни (dinlerigizni)
dative	динигизге (dinigizge)	динлеригизге (dinlerigizge)
locative	динигизде (dinigizde)	динлеригизде (dinlerigizde)
ablative	динигизден (dinigizden)	динлерибизден (dinleribizden)
genitive	динигизни (dinigizni)	динлеригизни (dinlerigizni)
3	Singular	Plural
nominative	дини (dini)	динлери (dinleri)
accusative	динин (dinin)	динлерин (dinlerin)
dative	динине (dinine)	динлерине (dinlerine)
locative	дининде (dininde)	динлеринде (dinlerinde)
ablative	дининден (dininden)	динлеринден (dinlerinden)
genitive	динини (dinini)	динлерини (dinlerini)

Further reading

• Бамматов Б.Г., editor (2013), “дин”, in Кумыкско-русский словарь [Kumyk–Russian dictionary], Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН

Kyrgyz

Etymology

From Arabic دِين (dīn, “religion”).

Pronunciation

• IPA^(key): /din/

Noun

дин • (din) (Arabic spelling دىن)

1. religion

Declension

Declension of дин

	singular (жекелик)	plural (көптөгөн)
nominative (атооч)	дин din	диндер dinder
genitive (илик)	диндин dindin	диндердин dinderdin
dative (барыш)	динге dinge	диндерге dinderge
accusative (табыш)	динди dindi	диндерди dinderdi
locative (жатыш)	динде dinde	диндерде dinderde
ablative (чыгыш)	динден dinden	диндерден dinderden
	possessive forms
	first-person singular (менин)
nominative	диним dinim	диндерим dinderim
genitive	динимдин dinimdin	диндеримдин dinderimdin
dative	диниме dinime	диндериме dinderime
accusative	динимди dinimdi	диндеримди dinderimdi
locative	динимде dinimde	диндеримде dinderimde
ablative	динимден dinimden	диндеримден dinderimden
	second-person singular informal (сенин)
nominative	диниң diniŋ	диндериң dinderiŋ
genitive	диниңдин diniŋdin	диндериңдин dinderiŋdin
dative	диниңе diniŋe	диндериңе dinderiŋe
accusative	диниңди diniŋdi	диндериңди dinderiŋdi
locative	диниңде diniŋde	диндериңде dinderiŋde
ablative	диниңден diniŋden	диндериңден dinderiŋden
	second-person singular formal (сиздин)
nominative	диниңиз diniŋiz	диндериңиз dinderiŋiz
genitive	диниңиздин diniŋizdin	диндериңиздин dinderiŋizdin
dative	диниңизге diniŋizge	диндериңизге dinderiŋizge
accusative	диниңизди diniŋizdi	диндериңизди dinderiŋizdi
locative	диниңизде diniŋizde	диндериңизде dinderiŋizde
ablative	диниңизден diniŋizden	диндериңизден dinderiŋizden

Lezgi

Etymology

From a Turkic language, ultimately from Arabic دين. Compare Azerbaijani din.

Noun

дин • (din)

1. religion

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [dʲin]

Noun

дин • (din) f inan pl

1. genitive plural of ди́на (dína)

Tajik

Etymology

Ultimately from Arabic دِين (dīn, “religion”).

Dari	دین
Iranian Persian
Tajik	дин

Noun

дин • (din) (plural динҳо)

1. religion