ذو الكفل
Arabic
editEtymology
editFrom ذُو (ḏū, “owner”) and كِفْل (kifl, “lot, portion, share”): "He who possesses the lot." The meaning of this is unclear. First attested in the Quran (at 21:85 and 38:48).
Pronunciation
editProper noun
editذُو الْكِفْل • (ḏū l-kifl) m
Declension
editsingular | singular long construct | ||
---|---|---|---|
indefinite | definite | construct | |
informal | — | ذُو الْكِفْل ḏū l-kifl |
— |
nominative | — | ذُو الْكِفْلِ ḏū l-kifli |
— |
accusative | — | ذَا الْكِفْلِ ḏā l-kifli |
— |
genitive | — | ذِي الْكِفْلِ ḏī l-kifli |
— |
Related terms
edit- حِزْقِيَال (ḥizqiyāl, “Ezekiel”)
See also
edit- آدَم (ʔādam)
- إِدْرِيس (ʔidrīs)
- نُوح (nūḥ)
- هُود (hūd)
- صَالِح (ṣāliḥ)
- إِبْرَاهِيم (ʔibrāhīm)
- لُوط (lūṭ)
- إِسْمَاعِيل (ʔismāʕīl)
- إِسْحَاق (ʔisḥāq)
- يَعْقُوب (yaʕqūb)
- يُوسُف (yūsuf)
- أَيُّوب (ʔayyūb)
- ذُو الْكِفْل (ḏū l-kifl)
- شُعَيْب (šuʕayb)
- مُوسَى (mūsā)
- هَارُون (hārūn)
- دَاوُد (dāwud)
- سُلَيْمَان (sulaymān)
- يُونُس (yūnus)
- إِلْيَاس (ʔilyās)
- الْيَسَع (al-yasaʕ)
- زَكَرِيَّا (zakariyyā)
- يَحْيَى (yaḥyā)
- عِيسَى (ʕīsā)
- مُحَمَّد (muḥammad)