Arabic edit

Etymology 1 edit

Root
ف ر ض (f-r-ḍ)

Verb edit

فَرَضَ (faraḍa) I, non-past يَفْرِضُ‎ (yafriḍu)

  1. to ordain, to make obligatory
Conjugation edit

Verb edit

فَرَّضَ (farraḍa) II, non-past يُفَرِّضُ‎ (yufarriḍu)

  1. to notch, to make incisions in
Conjugation edit

Etymology 2 edit

Noun edit

فَرْض (farḍm (plural فُرُوض (furūḍ))

  1. verbal noun of فَرَضَ (faraḍa) (form I)
  2. duty
Declension edit
Derived terms edit
Descendants edit

Persian edit

Etymology edit

From Arabic فَرْض (farḍ).

Pronunciation edit

  • IPA(key): [fæɾz], [fæːɾz]

Adjective edit

Dari فرض
Iranian Persian
Tajik фарз

فرض (farz)

  1. essential
  2. obligatory

Noun edit

فرض (farz) (plural فرض‌ها (farz-hâ))

  1. (Islam) fard, religious duty
  2. obligation
  3. duty
  4. presumption
  5. must
  6. hypothesis

Related terms edit

Descendants edit

See also edit

South Levantine Arabic edit

Root
ف ر ض
2 terms

Etymology edit

From Arabic فَرَضَ (faraḍa).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /fa.radˤ/, [ˈfɑ.rˤɑdˤ]
  • (file)

Verb edit

فرض (faraḍ) I (present بفرض (bifriḍ))

  1. to assume, to stipulate
  2. to impose

Conjugation edit

    Conjugation of فرض (faraḍ)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m فرضت (faraḍt) فرضت (faraḍt) فرض (faraḍ) فرضنا (faraḍna) فرضتو (faraḍtu) فرضو (faraḍu)
f فرضتي (faraḍti) فرضت (farḍat)
present m بفرض (bafriḍ) بتفرض (btifriḍ) بفرض (bifriḍ) منفرض (mnifriḍ) بتفرضو (btifriḍu) بفرضو (bifriḍu)
f بتفرضي (btifriḍi) بتفرض (btifriḍ)
subjunctive m أفرض (ʔafriḍ) تفرض (tifriḍ) يفرض (yifriḍ) نفرض (nifriḍ) تفرضو (tifriḍu) يفرضو (yifriḍu)
f تفرضي (tifriḍi) تفرض (tifriḍ)
imperative m افرض (ifriḍ) افرضو (ifriḍu)
f افرضي (ifriḍi)

Urdu edit

Etymology edit

Ultimately from Arabic فَرْض (farḍ).

Pronunciation edit

Noun edit

فَرْض (farzm (Hindi spelling फ़र्ज़)

  1. (Islam) fard, religious duty
  2. obligation
  3. duty