ವಿಧಿ

Kannada

Etymology

Borrowed from Sanskrit विधि (vidhi).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʋid̪ʱi/

Noun

ವಿಧಿ • (vidhi)

1. rule, formula, precept, injunction
2. a vedic text
3. an order, ordinance, statute, law
4. rite, ceremony
5. method, manner, way
6. an excellent person
7. a clever or wise person
8. poet
9. physician
10. fate, destiny
11. an assembly
12. time
13. (grammar) an imperative

Declension

Case/Form	Singular	Plural
Nominative	ವಿಧಿಯು (vidhiyu)	ವಿಧಿಗಳು (vidhigaḷu)
Accusative	ವಿಧಿಯನ್ನು (vidhiyannu)	ವಿಧಿಗಳನ್ನು (vidhigaḷannu)
Instrumental	ವಿಧಿಯಿಂದ (vidhiyinda)	ವಿಧಿಗಳಿಂದ (vidhigaḷinda)
Dative	ವಿಧಿಗೆ (vidhige)	ವಿಧಿಗಳಿಗೆ (vidhigaḷige)
Genitive	ವಿಧಿಯ (vidhiya)	ವಿಧಿಗಳ (vidhigaḷa)

Proper noun

ವಿಧಿ • (vidhi)

1. the Veda
2. (Hinduism) Brahma
3. (Hinduism) Vishnu

Declension

Case/Form	Singular	Plural
Nominative	ವಿಧಿಯು (vidhiyu)	ವಿಧಿಗಳು (vidhigaḷu)
Accusative	ವಿಧಿಯನ್ನು (vidhiyannu)	ವಿಧಿಗಳನ್ನು (vidhigaḷannu)
Instrumental	ವಿಧಿಯಿಂದ (vidhiyinda)	ವಿಧಿಗಳಿಂದ (vidhigaḷinda)
Dative	ವಿಧಿಗೆ (vidhige)	ವಿಧಿಗಳಿಗೆ (vidhigaḷige)
Genitive	ವಿಧಿಯ (vidhiya)	ವಿಧಿಗಳ (vidhigaḷa)

Derived terms

• ವಿಧಿಕ್ರಿಯೈ (vidhikriyai)
• ವಿಧಿದರ್ಶಿ (vidhidarśi)
• ವಿಧಿಪ್ರಕಾರ (vidhiprakāra)
• ವಿಧಿರೂಪ (vidhirūpa)
• ವಿಧಿಲಿಖಿತ (vidhilikhita)
• ವಿಧಿವತ್ (vidhivat)
• ವಿಧಿವನ್ತ (vidhivanta)
• ವಿಧಿವಶ (vidhivaśa)
• ವಿಧಿಸು (vidhisu)

 

References

• Kittel, Ferdinand (1894) “ವಿಧಿ”, in Kittel's Kannada-English dictionary, Madras: University of Madras, published 1968-1971