ฝ่าพระบาท

Thai

Etymology

From ฝ่า (fàa, “sole”) +‎ พระบาท (literally “holy feet”); literally "the soles of your holy feet".

Pronunciation

Orthographic		ฝ่าพระบาท v ˋ ā b r a ɓ ā d
Phonemic		ฝ่า-พฺระ-บาด v ˋ ā – b ̥ r a – ɓ ā ɗ
Romanization	Paiboon	fàa-prá-bàat
	Royal Institute	fa-phra-bat
(standard) IPA(key)		/faː˨˩.pʰra˦˥.baːt̚˨˩/(R)

Noun

ฝ่าพระบาท • (fàa-prá-bàat)

1. used as a form of address for royal persons and dignitaries.

Usage notes

Now conventionally applied to:

• low-ranking royal persons, especially those holding the title พระเจ้าวรวงศ์เธอ, พระวรวงศ์เธอ, or หม่อมเจ้า (mɔ̀m-jâao);
• high-ranking priests, especially Buddhist monks holding the title สมเด็จพระสังฆราช.

Related terms

• ใต้เท้า (dtâai-táao)
• ใต้ฝ่าพระบาท (dtâai-fàa-prá-bàat)
• ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท (dtâai-fàa-lá-ɔɔng-tú-lii-prá-bàat)
• ใต้ฝ่าละอองพระบาท (dtâai-fàa-lá-ɔɔng-prá-bàat)