สมเด็จเจ้าพระยา

Thai

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Compound of สมเด็จ (sǒm-dèt) +‎ เจ้าพระยา (jâao-prá-yaa). Compare Khmer សម្ដេចចៅពញា (sɑɑmdəccawpñiə).

Pronunciation

edit
Orthographicสมเด็จเจ้าพระยา
s m e ɗ ˘ t͡ɕ e t͡ɕ ˆ ā b r a y ā
Phonemic
สม-เด็ด-จ้าว-พฺระ-ยา
s m – e ɗ ˘ ɗ – t͡ɕ ˆ ā w – b ̥ r a – y ā
RomanizationPaiboonsǒm-dèt-jâao-prá-yaa
Royal Institutesom-det-chao-phra-ya
(standard) IPA(key)/som˩˩˦.det̚˨˩.t͡ɕaːw˥˩.pʰra˦˥.jaː˧/(R)

Noun

edit

สมเด็จเจ้าพระยา (sǒm-dèt-jâao-prá-yaa)

  1. (archaic) an honorific given to a monarch.[1]
  2. (historical) a noble rank of a public official, higher than เจ้าพระยา (jâao-prá-yaa).[2]

See also

edit

References

edit
  1. ^ ราชบัณฑิตยสภา (2020) พจนานุกรมโบราณศัพท์ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), กรุงเทพฯ: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, →ISBN, page 308:สํเดจเจ้าพรญา <สมเด็จเจ้าพระญา> น. สมเด็จเจ้าพระยา, คำแสดงตำแหน่งพระเจ้าแผ่นดิน, คำนำหน้าพระนามพระเจ้าแผ่นดิน เช่น แลสํเดจเจ้าพรญาใหมนตรีกวีราชผู้ใหญ่ผู้ราม [แลสมเด็จเจ้าพระยาให้มนตรีกวีราชผู้ใหญ่ผู้ราม] (จ.เจดีย์น้อย, ๑/๒), สมเด็จพระญา ก็ว่า เช่น แลท่านจึงให้สมเด็จพระญารามเจ้าไปกินเมืองปท่าคูจาม (พงศ.ประเสริฐ).
  2. ^ ราชบัณฑิตยสถาน (2011) “พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔”, in orst.go.th[1] (in Thai):เจ้าพระยา ๑ น. บรรดาศักดิ์ข้าราชการผู้ใหญ่ สูงกว่าพระยา ต่ำกว่าสมเด็จเจ้าพระยา เช่น เจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรี.