Galician edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From Old Galician-Portuguese aguillar (13th century, Cantigas de Santa Maria), ultimately from Latin aculeus (sting). Cognate with Portuguese aguilhar and Spanish aguijar.

Pronunciation edit

Verb edit

aguillar (first-person singular present aguillo, first-person singular preterite aguillei, past participle aguillado)

  1. to goad; to spur
    Synonyms: aguilloar, tanguer
  2. to spur; to charge
    • c1350, K. M. Parker (ed.), Historia Troyana. Santiago: Instituto "Padre Sarmiento", page 352:
      Sabede que por nẽgũa maneyra nõ lles podiamos escapar nẽ fogir, que tãto aguillarõ que nos alcãçarõ moyto agiña
      You should know that in no way were we able to run away or flee from them, because so they spurred that reached us in no time
    Synonyms: aguilloar, esporear
  3. to incite
    Synonyms: aguilloar, atouzar, esporear

Conjugation edit

Related terms edit

References edit

  • aguillar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • aguill” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • aguillar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • aguillar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • aguillar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.